سوسیالیسم به جای بربریت (32)

پروفسور دکتر هانس هاینتس هولتس

(مدخلی بر بحث در باره آینده)
برگردان شین میم شین

3
نتایج منطقی نهائی

• نتایج منطقی نهائی حاصل از تأمل در فصول پیشین عبارت از این است، که موضعگیری و کردوکار حزب کمونیست در یک دولت سوسیالیستی، در دوره اول توسعه در 5 میدان عمل روشن صورت خواهد گرفت.

• این 5 میدان عمل، ضمنا خصلت هر حزب کمونیست را تعیین خواهند کرد:

1
میدان عمل اول

• از آنجا که حزب کمونیست، در سوسیالیسم، هم نماینده منافع طبقاتی است، که محتوا و آماج شان از بین بردن تضادهای طبقاتی و تأسیس جامعه بی طبقه است، از آنجا که حزب کمونیست از منافع عمومی در مقابل منافع خصوصی دفاع به عمل می آورد، پس باید همچنان به انجام وظیفه ای همت گمارد، که با مفهوم «رسالت تاریخی طبقه کارگر» فرمولبندی شده است.

• حزب کمونیست زمانی از عهده انجام این وظیفه برخواهد آمد، که دولت سوسیالیستی را به مثابه دولت خود، یعنی دولت طبقه کارگر تلقی کند و ضمنا میان کردوکار حزبی و کردوکار دولتی خود مرزبندی کند.

• چند و چون حزب کمونیست در جامعه سوسیالیستی از قرار زیر است:

1

• حزب کمونیست سازمان طبقه حاکمه است.

2

• حزب کمونیست مترقی ترین و پیش برنده ترین نیرو در جبهه متحد احزاب و سازمان های سیاسی کشور است.

3

• حزب کمونیست اوپوزیسیون بر ضد رکود است.

4

• حزب کمونیست مخالف ابدی کردن توافق های طبقاتی در درون جبهه متحد احزاب و گروه های سیاسی است.

• راه توسعه اجتماعی باید باز بماند و آماج های آتی فراتر از دستاوردهای نایله نباید به آینده ای دور و نامعلوم محول شوند.

• از این رو ست که حزب باید در صفوف خویش، بر ضد هر نوع اوپورتونیسم مبارزه کند.

2
میدان عمل دوم

• حزب کمونیست بمثابه مترقی ترین فراکسیون جامعه سوسیالیستی (یعنی بمثابه نیروئی که گرایش به کمونیسم دارد) موظف به توسعه همه جانبه شالوده های تئوریکی جهان بینی علمی است، جهان بینی ئی که عنصر معرفتی انتگراتیو (پیوند دهنده) جامعه است.

• حزب کمونیست، بمثابه حامل فرهنگ توده ای در این جهان بینی، باید میراث فرهنگی را از آن خود کند، هضم کند، بپرورد و در آزمایشات نوآورانه و ابتکاری به محک زند و توسعه دهد و در بحث انتقادی، بمثابه بخشی از وظیفه خود در زمینه تشکیل شعور تلقی کند و توسعه دهد.
• از آنجا که توسعه شعور یکی از گشتاورهای مهم جامعه نوین است، کار فرهنگی در درون حزب کمونیست اهمیت خاصی کسب می کند.

3
میدان عمل سوم

• در رابطه با کلیه گرایشات (و کلیه گرایش ستیزی ها) که در سوسیالیسم شکوفا می شوند، سمتگیری مبتنی بر ساختمان جامعه کمونیستی مهمترین وظیفه حزب کمونیست محسوب می شود.
• اگر حزب کمونیست از عهده انجام وظایف برنامه ای خود برآید، به پیشاهنگی طبقه کارگر و کاروان سالاری قافله پیشرفت اجتماعی، بطور کلی نایل آمده است.
• این اما بدان معنی است، که حزب کمونیست در جامعه سوسیالیستی خیمه نمی زند و جا خوش نمی کند، بلکه آن را به فراتر از آنچه که هست سوق می دهد.
• حزب کمونیست در دولت سوسیالیستی نقش نیروی مترقی و طرفدار پیشرفت و همزمان نقش یک مرجع کنترل ضد رکود و واپسگرائی را بازی می کند.

4
میدان عمل چهارم

• برای اینکه حزب کمونیست از عهده ایفای نقش خویش برآید، باید میان خود و دولت فاصله معینی را حفظ کند.
• تردیدی نیست که حزب کمونیست سازمان بخشی از طبقات حاکم در دولت سوسیالیستی است و لذا در قدرت دولتی شریک و سهیم است.
• اما حزب کمونیست، در عین حال، حامل و طرفدار راه رشدی است، که از حد دولت سوسیالیستی فراتر می رود.
• از این رو ست، که اداره دولت و حزب هرگز نباید در دست فرد واحدی تمرکز یابد.

• کادرهای حزبی باید در فعالیت خود، حرکت به سوی آینده را قبل از همه، در مد نظر داشته باشند و رفقائی که در دستگاه دولتی مشغول کارند، باید انجام هرچه مطلوبتر فونکسیون های اداری خود را سرلوحه زندگی خویش قرار دهند.

• این امر برای حزب امکان آن را فراهم می آورد، که تمایز و مرزبندی میان کار حزبی و دولتی را در خود بازتاب دهد و آن را به موتور توسعه خویش مبدل سازد.

• این امر امکان پذیر است و فقط زمانی امکان پذیر است، که حزب اساسنامه خود را در عمل رعایت کند و از پا تا سر به ارگانیسم وحدت اراده بدل شود.
• پیش شرط تبدیل حزب به ارگانیسم وحدت اراده عبارت است از آموزش فشرده و پیگیر تئوری در سرتاپای حزب، تا امکان تعمیم تمام اجتماعی تجارب خاص پدید آید.

5
میدان عمل پنجم

• سوسیالیسم فقط زمانی بلحاظ تاریخی پایدار خواهد ماند، که به فرماسیون جامعه جهانی بدل شود.
• انترناسیونالیسم احزاب کمونیستی به توسعه سیاسی کشورهائی که در مراحل ماقبل سوسیالیستی قرار دارند، کمک خواهد کرد، تا به ساختمان سوسیالیسم نایل آیند.
• انترناسیونالیسم احزاب کمونیستی، ضمنا شکاف های موجود میان کشورهای سوسیالیستی را پر خواهد کرد.
• تشکیل جامعه جهانی سوسیالیستی هرگز نباید به معنی از بین رفتن تنوع فرهنگی ملل و مناطق گردد.

انترناسیونالیسم، به معنی حفظ تنوع فرهنگی در تحقق سوسیالیسم و غنی تر و شکوفاتر ساختن فرهنگ ها خواهد بود.

پایان فصل نهم
ادامه دارد.