برند دروکه (1965)دکتر فلسفه
جامعه شناس
نویسنده و ژورنالیست آزاد
سرچشمه:جامعه شناس
نویسنده و ژورنالیست آزاد
http://www.linksnet.de
برگردان میم حجری
طرح از طراح محترم مجله هفته است!در افغانستان بر ضد تروریسم مبارزه ای صورت نمی گیرد!
در افغانستان تروریسم تولید می شود.
• مردم افغانستان میان دو دشمن خونخوار گیر کرده اند:
• طالبان و جنگسالاران!
• به قول ملال جویا:
• «طالبان مخالف ایالات متحده امریکا ست و جنگ سالاران همدست و متحد ایالات متحده امریکا هستند.
• هر دو مرتکب جنایات وحشتناکی گشته اند.
• کارسای یکی از گروگان های فوندامنتالیست ها ست که در مجلس افغانستان اکثریت دارند و کارسای با آنها موافقت نامه امضا می کند.»
• ملال جویا خواهان خروج ارتش های اشغالگر بین المللی از افغانستان است.
• تا زمانی ارتش های اشغالگر بین المللی سیاست امریکا را مورد پشتیبانی قرار می دهند، حضورشان زیانبار است و نه مفید.
• تا زمانی که امریکا از جانیان، آدمکشان و دزدان پشتیبانی می کند، خونریزی ادامه خواهد یافت.
• «ما به کمک احتیاج داریم، ولی نه به اشغال خاک مان، که اکنون صورت گرفته است.
• هیچ کدام از دولت هائی که در افغانستان ارتش پیاده کرده اند، حاضر به مقابله با سیاست مخرب امریکا نیستند.
• در افغانستان دموکراسی ایجاد نمی شود، بلکه لگدمال می شود!
• در افغانستان بر ضد تروریسم مبارزه صورت نمی گیرد، بلکه تروریسم تولید می شود!»
• سخنان ملال جویا از این قرارند.
• مصاحبه با نبیله واسق ـ رئیس هماهنگی پروژه زنان مدیکا موندیاله در کابل ـ تحت عنوان «خودسوزی زنان افغان» به همین سان افشاگر است:
• 6 سال پس از سرنگونی طالبان، زنان افغانستان از آزادی فرسنگها فاصله دارند.
• سوء استفاده از زنان و دختران بوسیله خویشاوندان امری عادی شده است.
• وضع زنان پس از 6 سال جنگ بر ضد طالبان کوچکترین تغییری نیافته است.
• نبیله واسق می گوید:
• «جنگ چندین ساله به ترویج فرهنگ فشار و ستم منجر شده است و چشم اندازی برای تغییر آن وجود ندارد.
• زنان امروز هم در زندگی روزمره خود زیر فشار و ستم مضاعف قرار دارند.
• به عنوان مثال، کتک زدن زنان از سوی خویشاوندان و سوء استفاده جنسی از آنان امری عادی شده است.
• ازدواج اجباری در دستور روز قرار دارد.
• تعداد روزافزونی از زنان تنها راه چاره را در خودکشی می یابند و چه بسا به خودسوزی اقدام می کنند.
• بررسی به عمل آمده در زمنیه خودسوزی زنان، حاکی از آن است که دلیل عمده آن، ازدواج اجباری بوده است.»
• در مناطق روستائی، دختران هنوز هم حق رفتن به مدرسه ندارند.
• حل وفصل سنتی اختلافات از نوع بلده کماکان رواج وسیع دارد و چه بسا برای آشتی دادن خانواده ها دختری پیشکش می شود.
• بسیاری از زنان خیال می کنند که این حق مردان است.»
• در منطقه کوندوز زنی بچه اش را به 10 دلار فروخته است.
• در دیگر مناطق افغانستان 1200 کودک هر کدام به 24 دلار به فروش رفته اند.
• «زنانی تا این حد فقیر و بی پناه که مجبور به فروش کودکان خود باشند، در کجای جهان می توان پیدا کرد؟
• 90 درصد افغان ها در نهایت فقر بسر می برند، گیرم که رژیم کارسای منکر ان است.»
• ملال جویا در مصاحبه با نشریه آلمان نو می گوید.
• وضع امنیتی افغانستان بسیار وخیم است و از سال 2005 بمراتب بدتر و وخیمتر شده است.
• بمب گذاری ها و عملیات انتحاری در آماج های غیرنظامی رو به افزایش اند.
• تعداد عملیات انتحاری در سال 2005 بر 27 مورد بالغ بود و در سال 2006 به 139 مورد افزایش یافته است.
• تعداد بمب گذاری ها از 783 مورد در سال 2005 به 1677 مورد در سال 2006 افزایش یافته است.
• حملات مستقیم بر ارتش های غربی (با تسلیحات سبک و نارنجک و غیره) سه برابر شده است:
• تعداد این حملات در اسل 2005 بالغ بر 1588 مورد بود و در سال 2006 بالغ بر 4542 مورد گشته است.
• از این رو، انتونی کوردسمن ـ متخصص نظامی امریکا ـ می گوید:
• «اکثریت متخصصین به این نتیجه رسیده اند که وضع امنیتی در سال 2007 بطور مداوم بدتر شده است.»
2
دورنماها
دورنماها
ملال جویا• «از 530 میلیون یورو که از سوی دولت آلمان به رژیم افغانستان داده شده، کمتر از یک چهارم آن به مقاصد غیرنظامی اختصاص داشته است و بقیه به مقاصد نظامی.
• این باید تغییر یابد.
• باید بخش بمراتب بیشتری از کمک ها، به زنان افغانستان اختصاص یابد.»
• رژیم آلمان اعلام کرده که از سال (2002 ـ 2010) برای ترمیم وضع سیویل افغانستان بالغ بر 900 میلیون یورو اختصاص داده است.
• در حالیکه مخارج نظامی در افغانستان بالغ بر 1.9 میلیارد یورو بوده است.
• هدف رژیم آلمان کمک به جمعیت گرسنگی کشنده افغانستان نیست.
• هدف رژیم آلمان فراهم آوردن امکانات و شرایط زندگی بهتری برای جمعیت افغانستان نیست!
• وظیفه ارتش آلمان عبارت است از خدمت به منافع ژئواستراتژیکی «غرب» و به مثابه بخشی از قوای اشغالگر ناتو در افغانستان عبارت است از تحت سلطه قرار دادن افغانستان و الحاق آن به نظام کاپیتالیستی جهانی است.
• ملال جویا با صراحت اعلام می کند:
• «ما آزادی و دموکراسی لازم داریم.
• آزادی و دموکراسی را اما کسی به هدیه دریافت نمی کند.
• آزادی و دموکراسی را اما هرگز کسی با اسلحه در دست به کسی تحمیل نمی کند.
• ما به کمک احتیاج داریم، به پشتیبانی احتیاج داریم.
• رهائی افغانستان از شر طالبان به بهای جان انسان های بیگناه بیشمار تمام شده است.
• تعداد قربانیان افغانستان بمراتب بیشتر از تعداد قربانیان 11 سپتامبر 2001 است.»
• چه بسیار متخصصین و تحصیلکرده های افغانی وجود دارند که دست شان به خون کسی آلوده نیست.
• ولی برای صدای آنها گوش شنوائی وجود ندارد.
• تا زمانی که جنگ سالاران در قدرت اند، در افغانستان صلح برقرار نخواهد شد.
• ملال جویا با صراحت می گوید:
• «ما در کشوری بسر می بریم که تحت اشغال است.
• تنها امید ما جنبش دموکراتیکی در افغانستان است.
• ما برای آن به پشتیبانی از سراسر جهان احتیاج داریم.
• توجه داشته باشید که من از پشتیبانی سخن می گویم و نه از اشغال که فقط به وخیم تر شدن اوضاع منجر می شود.
• امروز انسان های بمرابت بیشتری بر ضد رژیم اند.
• زیرا آن رژیم دموکراتیکی نیست و در راستای منافع جمعیت کشور حکومت نمی کند.»
• ملال جویا امید می بخشد.
• ملال جویا نشان می دهد که در افغانستان ویران از سی سال جنگ، انسان هائی هستند که با شهامتی خارق العاده در راه حقوق بشر می رزمند.
انسان هائی از قبل ملال جویا، جنبش های اجتماعی، مخالفین اشغال، گریزندگان از جبهه جنگ، گروه های ضد میلیتاریستی و پاسیفیستی به همبستگی نیاز دارند.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر