ترانه ای برای فیدل

اثری از مجله ارجمند هفته
شعری از

ارنستو چه گِوارا 

(1967 - 1928)
برگردان نیاز یعقوبشاهی
سوسمار سبز:

اشاره به نقشه ی کوبا، که به سان ِ سوسمار سبزی است.

·        گفتی که خورشید خواهد دمید

·        برویم،

·        به راه هایی که هنوز در نقشه ها نیامده اند،

·        تا سوسمارِ سبزت را که به آن عشق می ورزی، آزاد کنیم.

     

·        با صدای نخستین گلوله، سراسرِ جنگل

·        با حیرتی تازه، از خواب برخواهد خاست

·        آنگاه در آن جا، گُردان های خاموشِ بسیاری

·        به تو خواهند پیوست.

  

·        هنگامی که صدایت تندبادهای چهارگانه را رها سازد:

·        اصلاحاتِ ارضی، عدالت، نان و آزادی

·        هم آواز با تو،

·        در کنارِ تو خواهیم بود.

      

·        و هنگامی که این پیکارِ بی امان، در پایانِ روز

·        به زیان ِ دیکتاتور به پایان رسد،

·        آنگاه و همان جا، محکم و پابرجا،

·        برای آخرین نبرد،

·        در کنارِ تو خواهیم بود.

   

·        و آنگاه که این جانورِ وحشی، زخمِ خود را که زوبینِ کوبا

·        بر پهلویش نشانده است، می لیسد،

·        با دل های سرافراز،

·        در کنارِ تو خواهیم بود.

    

·        هرگز گمان مبر که اتحادِ ما، سست خواهد شد

·        با حشراتِ آراسته ای که با هدایای شان جست و خیز می کنند

·        و به سوی ما می آیند.

      

·        ما تنها تفنگ ها و گلوله های شان را می خواهیم  و تخته سنگی که در پس ِ آن پناه گیریم

·        و دیگر هیچ.

       

·        و اگر سدِ آهن، راه بر ما ببندد،

·        تنها پوششی از اشک های کوباییان را خواهیم خواست

·        تا با آن، استخوانِ چریک های مان را بپوشانیم

·        در راه ِ سفرِ خویش،

·        به تاریخِ آمریکا. 

پایان

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری