۱۳۹۲ مهر ۲۲, دوشنبه

پیش از بیداری شهر

سیاوش کسرائی
(1305 ـ 1374)
(اصفهان ـ وین)

·        سنگ را می ترکاند سرما
·         ولی آنان که ز سنگ اند سمج تر بر جا
·        خیل بی کاران اند،
·        کز دم صبح سر میدانگاه
·        روز را منتظرند

·         حرف شان با هم نیست
·        هیچ شان ماتم نیست

·        روی یک دایره تنگ به هم می لولند
·         و بخارات نفس هاشان گرم
·         پیله ای می تند آنان را سست
·        که به زنگ شتری می ماند
·        و شترها گذران اند شبح وار ز خلوتکده ای
·        خالکوبی شده از نور چراغانی چند

پایان

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر