سیری در شعر «ای مرز پر گهر» از فروغ فرخزاد (2)

ای مرز پر گهر

فروغ فرخزاد

(1313 ـ 1345)

(1934 ـ 1966)

تحلیلی از

 شین میم شین

·        جایی که من

·        با اولین نگاه رسمی ام از لای پرده، ششصد و هفتاد و هشت شاعر را می بینم

·        که حقه بازها، همه در هیئت غریب گدایان

·        در لای خاکروبه، به دنبال وزن و قافیه می گردند

·        و از صدای اولین قدم رسمی ام

·        یکباره، از میان لجن زارهای  تیره، ششصد و هفتاد و هشت بلبل مرموز

·        که از سر تفنن

·        خود را به شکل ششصد و هفتاد و هشت کلاغ سیاه پیر در آورده اند

·        با تنبلی به سوی حاشیه روز می پرند

·        واولین نفس زدن رسمی ام

·        آغشته می شود به بوی ششصد و هفتاد و هشت شاخه، گل سرخ

·        محصول کارخانجات عظیم پلاسکو

·        موهبتی است زیستن، آری

·        در زادگاه شیخ، ابو دلقک کمانچه کش فوری و شیخ، ای دل ای دل تنبکتبار تنبوری

·        شهر ستارگان گران وزن ساق و باسن و پستان و پشت جلد و هنر

·        گهواره ی مؤلفان فلسفه ی «ای بابا به من چه، ولش کن»

·        مهد مسابقات المپیک هوش، وای،

·        جایی که دست به هر دستگاه نقلی تصویر و صوت می زنی، از آن

·        بوق نبوغ نابغه ای تازه سال می آید

·        و برگزیدگان فکری ملت،

·        وقتی که در کلاس اکابر حضور می یابند

·        هریک به روی سینه، ششصد و هفتاد و هشت  کباب پز برقی

·        و بر دو دست، ششصد و هفتاد و هشت  ساعت ناوزر ردیف

·        کرده و می دانند

·        که ناتوانی از خواص تهی کیسه بودن است، نه نادانی

ادامه دارد.