۱۳۹۵ شهریور ۱, دوشنبه

صلح (4)


پروفسور دکتر ماتهویس کلاین
برگردان  شین میم شین

  II
صلح در جامعه طبقاتی

2
صلح در قرون وسطی

1
·        در جامعه فئودالی شقه شقه شده از تضادهای طبقاتی، تضاد منافع، جنگ ها و خصومت ها ـ علیرغم حاکمیت ایدئولوژیکی بی رقیب مذهب عشق و مذهب صلح مسیحیت، علیرغم ستایش شورانگیز از «وحدت» و «همبود مذهبی» قرون وسطائی ـ برای تحقق ایده صلح شرایط اجتماعی لازم وجود نداشته است.

2
·        وقتی که ایدئولوگ های تئولوژیکی (فقهای)  فئودالیسم ایده صلح مسیحیت در معنای آغازینش را از محتوا خالی می کنند و آن را به «صلح درونی» صرف، به صلح روح انسان با خدا و به صلح قابل دسترسی در «جهان دیگر» تقلیل می دهند، این کار آنها با منافع مبتنی بر چپاولگری قدرت های دنیوی و معنوی (مذهبی)  انطباق دقیق دارد.

3
·        این حقیقت امر را که بخش اعظم جمعیت مسیحی ـ بویژه دهقانان وابسته و اقشار زحمتکش در شهرها ـ تن به قبول صلح اخروی نمی دهند و خواستار صلح واقعی و تقسیم ناپذیر مسیحیت آغازین در همین دنیا می شوند، می توان در تاریخ جنبش های خلقی بیشمار قرون وسطی شاهد بود.

4
·        در اواخر قرن دهم و در طول قرن یازدهم، تحت تأثیر جنبش رفرم رهبانی (معبد کلونی) در فرانسه و بعد در ایتالیا و آلمان، در اقصاء نقاط اروپا انجمن های صلح، واحدهای صلح، مجامع صلح و غیره تشکیل می یابند که از سازمان اصیل برخوردار بوده اند.

5
·        اعضای این سازمان ها خود را به حراست از جان و مال مردم و به دفاع از کار بی مزاحمت دهقانان وابسته و راهبین در مقابل چپاول ها، تاراج ها و حملات اشراف جنگ طلب خونریز موظف می دانند.

6
·        جنبش منافقین بر ضد فئودالیسم و کلیسای کاتولیک با پیدایش و رونق شهرها در پیوند تنگاتنگ قرار داشته که به دلایل اقتصادی در حفظ و تثبیت اوضاع صلح آمیز بطور بیواسطه ذینفع بوده است.

7
·        اعضای «انجمن های شهروندان» در شهرها با سرمشق قرار دادن «انجمن های صلح»، سوگند می خوردند که از صلح همگانی حراست به عمل آورند و از کار صلح آمیز و آزادی های مکسوبه از چنگ فئودالیسم پاسداری کنند.

8
·        آنها خود را «مردان صلح»، «برادران سوگند خورده» و یا «دوستداران» می نامیدند.

9
·        در چنین انجمن هائی تک تک افراد، خود را به حراست از منافع و مسائل مشترک جامعه در مقابل حملات اشراف فئودال موظف می دانستند.

10
·        این حقیقت امر را هم که سران جامعه فئودالی، قیاصر و کشیش ها و حکام محلی حداقل برای مدتی کوتاه به پیدایش اوضاع صلح آمیز و یا به قطع زمانی و مکانی محدود  «جنگ های خصوصی» و یا به کاهش «جنگ های خصوصی» و قدرت نمائی، یعنی به قطع جنگ های کوچک اشراف در داخل، علاقه نشان می دادند، تا زمینه برای شروع جنگ های غارتگرانه بزرگ بر ضد کشورهای خارجی موسوم به  «کفار» بپردازند، می توان در تاریخ «صلح الهی»، «صلح ملی» و «صلح کشوری» دید که در قرن یازدهم به وفور یافت می شود.

11
·        اما این اقدامات با آرزوهای صلح طلبانه خلق ها و قبل از همه با حوایج عمومی به توسعه صلح آمیز تولید و حیات اقتصادی در شهر و روستا انطباق نداشت.

12

مارسیلیوس فون پادوا (1275 ـ 1342)
تئوریسین دولتی، سیاستمدار و نماینده مهم ارسطوئیسم اسکولاستیکی
مؤلف کتاب «مدافعه از صلح»
پس از افشای نام مؤلف کتاب،
مورد تعقیب کلیسا قرار گرفت و از کشور گریخت.
یوهان فون یاندون نیز همراه او بود که
 احتمالا در تألیف کتاب یاد شده، سهیم بوده است.

·        گروهی از شخصیت های قرون وسطی از قبیل دانته، مارسیلیوس فون پادوا و یوهانس فون یاندون ـ مؤلفین کتاب «مدافعه از صلح» ـ  و همچنین روحانی و هومانیست بزرگ به نام انئا سیلویو پیکولومینی که بعدها پاپ شد و عنوان پیوس دوم را داشت، به توسعه افکاری پرداختند که به طرفداری از صلح عمومی و پایدار دلالت داشتند.


پاپ پیوس دوم 
(1405 ـ 1464)
هومانیست
نویسنده
شاعر
 مورخ
 فقیه
پاپ (1458 ـ 1464)

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر