تراژدی «مهره سرخ» از سیاوش کسرایی (6)

پیشکش به مهری

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری

·        سهراب

·        ـ در هم کشیده روی

·        خاموش و خسته ـ  تکیه به شمشیر می کند

·        پرسان، ملول

·        سر به سوی پیر می کند.

·        اما حکیم

·        بر پرده سیاهی شب، چشم کرده تنگ

·        ز اندیشه ای، به گفتن پاسخ

·        دارد دمی درنگ

·        گردنده نقش ها ست به پیش نظر ورا

·        بر پهنه خیالش

·        دریای آتش است

·        شعله است و دود و اسب و سیاهی

·        در شعله های سرخ

·        سوارش، سیاوش است.

·        آنگاه بارگاه

·        افراسیاب و دشت

·        طشت طلا و خون

·        سر شهزاده واژگون

·        و باز، گیر و دار

·        اسفندیار و عاقبت کار

·        آن سو، شغاد بد کنش و دام

·        دام شکارگاه

·        رستم درون چاه

·        در انتها، گریختن یزدگرد شاه

·        ماهوی و آسیابان   

·        آن شوم بار، جنگ شبیخون تازیان

·        توفان و گردباد

·        و آن نامه، اشکنامه ی بیداد

·        ز آن شوربخت جنگی روشن بین

·        درمانده مرد رستم فرخزاد

·        (ماهوی سوری حاکم خراسان.

·        چون یزدگرد سوم به خراسان رفت، بیژن به جنگ او برخاست و شاه بگریخت و به آسیابی شد.

·        آسیابان ماهویه را آگاه ساخت و وی بفرستاد تا یزدگرد را بکشتند.

·        ( شاهنامه  جلد 9 ص 2990 ـ 3016) (فرهنگ واژگان فارسی)

·        شعله

·        چون مرغ سربریده، پریشان

·        پرپر زنان به درگه و دیوار و سقف شب

·        اما حکیم

·        از اوج جایگاه بلندش

·        خم گشته روی چهره سهراب

·        یا جستجو کنان در نقشی از کتاب

·        دارد دریغ و دردی

·        بیرون ز هر کلام

·        ز این رو به گفت دیگر آرد سخن به لب:

·        «آرام،

·        ای آرزوی تنگدلان

·        بر کشیده نام

·        تا تارک سلاله رستم

·        آرام،

·        در راه پر مخاطره بگذاشتی چو گام

·        دیگر چه جای شکوه و اندوه؟

·        پرمایه پهلوان،

·        در خورد پهلوانی

·        این قصه کن تمام

·        و آنگاه

·        ناخوانده و ندیده ز من برگ بی شمار

·        نی نال به پیچ و خم چرخ کجمدار

·        جان شیفته به کام خطر درفکنده تن

·        این نکته ها چرا ز تو

·        تندی چرا به من؟

·        کشور که را و

·        شاه کجا و

·        سپه کجا؟

·        من در پی افکنیدن این کاخ مردمی

·        و این نظم رنجبار

·        گوینده ای حکیم ام

·        آئینه دار سیرت و سیمای روزگار

·        من خوشه چین کشته ی دهقان ام

·        من بازگشت هر سخن و سرگذشت را

·        آنچم (آنچه ام) سپرده اند

·        در پیشگاه داد به پیمان ام

·        اما تا دانه را ز پوست نپردازم

·        تا نگذرد ز چرخه ی دستاس آزمون

·        تا ورز ناورم

·        تا دور آتش اندیشه نفکنم

·        زان

·        نان نمی دهم!

·        اما حدیث مرگ تو انسان پربها

·        نشناختی مرا که در همه این دفتر درشت

·        حتی نمونه وار

·        آزار مور دانه کشی را فراز خاک

·        فرمان نمی دهم؟

·        نه، من نمی کشم

·        گردونه های ساکت و سنگین مرگ را

·        باری، کسان به شیوه و کردار گونه گون

·        همراه می کشند

·        نه من به باغ خویش

·        بی گاه بر نمی کنم از شاخه برگ را»

ادامه دارد