۱۴۰۴ شهریور ۱, شنبه

درنگی در حزب کمونیست کارگری ایران (حککا) (۱)

80x
 
درنگی 
از 
شین میم شین
 
منبع:
ویکی پیدیا
 
حزب کمونیست کارگری ایران 
(حککا) 
یک حزب سیاسی و مخالف جمهوری اسلامی ایران است. 
این حزب در سال ۱۳۷۰ خورشیدی در پی انشعاب گروهی از اعضای سابق حزب کمونیست ایران از این حزب
 به رهبری منصور حکمت تأسیس شد. 
 
حزب کمونیست کارگری یک حزب کمونیستی است. 
این حزب هدف خود
 را
 استقرار جمهوری سوسیالیستی در ایران،
 برچیدن نظام سرمایه‌داری 
و 
برپایی جامعه‌ای مبتنی بر برابری اقتصادی و اجتماعی
 از طریق سازماندهی انقلاب اجتماعی طبقه کارگر 
اعلام کرده است.

از کمپین‌های سیاسی مهم این حزب در دفاع از کارگران، کمپین‌ها علیه اعدام و مشخصا علیه اعدام نازنین فاتحی و کبرا رحمان پور، کمپین نجات سکینه محمدی آشتیانی از سنگسار که باعث شد دستگاه قضائی جمهوری اسلامی در این حکم و نیز صدور احکام مشابه تجدید نظر کند. 
 
همچنین کمپین‌های قدرتمند علیه دادگاه‌های شریعت در کانادا و انگلیس، کمپین‌های متعدد در دفاع از زندانیان سیاسی در ایران یا فعالیت‌های بین‌المللی علیه اسلام سیاسی نام برد.

حککا
 مخالف سرسخت هر نوع حکومت مذهبی، قومی و ملی است.
 
 این حزب طرح‌های دیگر گروه‌های سیاسی برای برقراری نظام فدرالیسم در ایران را محکوم می‌کند.
 
 راه حل عمومی حککا برای رفع ستم و تبعیض در سراسر ایران
 برقراری نظامی است که در آن برابری حقوقی کلیه اهالی و ساکنین کشور، مستقل از قومیت، جنسیت، نژاد، مذهب، و اعتقادات، 
به عنوان شهروندان آزاد و متساوی الحقوق تضمین شده باشد.

این حزب همچنین مخالف مجازات اعدام و زندان ابد و نیز اعمال هر نوع مجازات بر اساس قوانین مذهبی در جامعه است. 
 
اصول کلی برنامه‌های این حزب برای کشور ایران در قالب برنامه یک دنیای بهتر مدون شده است.

حککا
 برخلاف اکثر احزاب سیاسی چپ در ایران است که فعالیت مخفیانه را شیوهٔ عمل خود قرار داده‌اند، 
به فعالیت علنی و آشکار رهبران و فعالان چپ اعتقاد دارد 
و
 آن را «ابراز وجود اجتماعی» می‌نامد و از سال ۱۳۸۳ دست به اجرایی کردن آن زده است.
 
 تا پیش از این، 
 این حزب در خرداد ۱۳۹۳ با صدور بیانیه‌ای، مخالفت خود را با وجود هر نوع تأسیسات اتمی که بر محیط زیست و امنیت منطقه و جامعه تأثیر می‌گذارد اعلام کرده است.

اعضای این حزب در بخش‌های مختلف سیاسی، کارگری، زنان، جوانان، دانشجویی، پناهندگی، کودکان و حقوق بشر فعالیت می‌کنند و ده‌ها فعالیت را سازمان می‌دهند. 
 
از شناخته شده‌ترین چهره‌های این حزب در ایران و جهان می‌توان به مینا احدی، مریم نمازی، شیوا محبوبی، فریده آرمان، مهین علیپور، مرسده قائدی، عبداله اسدی، شهلا دانشفر، کیوان جاوید، اصغر کریمی، محسن ابراهیمی، ایمان شیرعلی و … اشاره کرد.

بر خلاف بیشتر احزاب، سازمان‌ها و گروه‌های سیاسی 
چه در داخل و چه خارج از ایران، 
کنگره‌های این حزب به صورت علنی برگزار می‌شود
 و
 از طریق شبکه اینترنت و تلویزیون این حزب،
 به صورت زنده پخش می‌گردد و حضور عموم مردم در کنگره‌ها نیز آزاد است.

شعارهای اصلی این حزب 
«آزادی، برابری، حکومت کارگری» 
و 
«زنده باد سوسیالیسم»
 است.
 
 بعد از مرگ منصور حکمت بنیان‌گذار این حزب،
 شعار «اساس سوسیالیسم انسان است»
 که یکی از گفته‌های او ست، به شعارهای حزب اضافه شد.
 در کنگره هفتم حزب در سال ۱۳۸۸ 
شعار «انقلاب انسانی برای حکومتی انسانی»
 نیز به دیگر شعارهای این حزب اضافه شد.
 
پایان
ویکی پیدیا
ادامه دارد 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر