نئواسکپتیسیسم و اسکپتیسیسم (تردیدگرایی) (۴)

 پروفسور دکتر مانفرد بور

برگردان

 شین میم شین

بخش دوم

نئواسکپتیسیسم

۱

میشل مونتاین

(۱۵۳۳ ـ ۱۵۹۲)

سیاستمدار، فیلسوف فرانسوی و مؤسس اسه ئیستیک (مقاله نویسی)

·      نئواسکپتیسیسم عبارت است از رجعت به اسکپتیسیسم یونانی، که در نیمه دوم قرن شانزدهم میلادی، توسط مونتاین و شرون در فرانسه صورت می گیرد.

۲

پیر شرون

(۱۵۴۱ ـ ۱۶۰۳)

فیلسوف و تئولوگ فرانسوی

کشیش دربار مارگاریت نوارا و مؤسس اسکپتیسیسم

فلسفه اوتحت تأثیر  فلسفه میشل مونتاین بوده است

·      فلسفه های مونتاین و شرون اما فقط نوسازی صرف اسکپتیسیسم یونانی نبوده اند:

  

۳

·      اسکپتیسیسم یونانی محصول دوران تجزیه و تلاشی جامعه ای بود که عمرش بطور تاریخی به پایان رسیده بود.

۴

·      اسکپتیسیسم یونانی شاخص فکری پایان توسعه یک فرماسیون اجتماعی بود.

۵

·      نئواسکپتیسیسم  اما ـ برعکس ـ گشتاور یک آغاز و نو آغاز بوده است.

۶

·      نئواسکپتیسیسم آموزه فلسفی تناقض مندی است.

۷

·      نئواسکپتیسیسم موضعگیری جهان بینانه توسعه تضادمند بورژوائی آغازین آن زمان است.

۸

·      آموزه های مونتاین و شرون بخش هائی از جریانات ایدئولوژیکی متمایز متنوع را تشکیل می دهند که به مثابه تدارک روشنگری فرانسه محسوب می شوند.

ادامه دارد.