۱۳۹۸ مهر ۳۰, سه‌شنبه

دایرة المعارف جامعه شناسی مارکسیستی ـ لنینیستی (۴۷۷)


 
پروفسور دکتر 
ولفگانگ ایشهورن
اریش هان
مانفرد پوشمن
روبرت شولتس
هورست تاوبرت
و
دهها تن دیگر
(۱۹۶۹)

برگردان
شین میم شین  


انگیزش
(موتیواسیون)

۱
·    انگیزش، به سیستمی از قوای محرکه (انگیزه ها، موتیوهای) مبتنی بر آگاهی اطلاق می شود که به طور سوبژکتیو، عمل اجتماعی فردی اعضای جامعه را برمی انگیزند و سمت و سوی کردوکار درست انسانی را تعیین می کنند.

۲
·    چارچوب مربوط به استعمال سوسیولوژیکی مفهوم انگیزش در عمل فردی وجود دارد.
·    عمل هر طبقه اجتماعی به این معنا، مبتنی بر انگیزش (برانگیخته) نیست.
·    ولی اثبات پذیر است.
·    علتمند است.
·    آماجمند است.

۳
·    از آنجا که عمل فردی برای جامعه شناسی فقط به مثابه روند اجتماعی، یعنی فقط به مثابه کنش (اکسیون) گروهی و طبقاتی، به مثابه کنش (اکسیون) گروها و طبقتا مؤثر (به طور گروهی و طبقاتی مؤثر) و به مثابه کنش (اکسیون) گروها و طبقتا تعیین شده ی افراد اهمیت دارد، انگیزه  و انگیزش نیز به مثابه عناصر شعور فردی، تنها در ماهیت اجتماعی شان، اوبژکت (موضوع) سوسیولوژیکی محسوب می شوند.

۴
·    انگیزش را باید به مثابه حلقه ای در زنجیر تعین عمل فردی فهمید.

۵
·    انگیزه های عمل را نباید با علل عمل و یا مؤلفه های (دترمینانت های) عمل عوضی گرفت.

۶
·     انگیزه های عمل دربرگیرنده ی مجموعه سیستم متشکل از قوایی است که تعیین کننده عمل طبقات، گروه ها و افرادند.

۷
·     انگیزه های عمل در وهله اول، عبارتند از مناسبات اجتماعی مادی تاریخی ـ مشخص و کردوکار حیاتی مادی انسان ها و روابط فکری و پدیده های جامعه ای (اجتماعی).

۸
·    سیستم محرکه قوای عملی در خویشتن خویش ساختاربندی شده است و حاوی مکانیسم های میانجی (وساطت) متنوع و متعدد است.

۹
·    تعیین کننده عمل، هم مناسبات جامعه ای (اقتصادی، سیاسی، ایده ئولوژیکی) عام اند و هم به ویژه شرایط حیاتی وضعی ـ مشخص خاص گروه ها و یا افرادند.

۱۰
·     تعیین کننده عمل، اوبژکت های (موضوعات) عمل و خود عمل است.

۱۱
·     تعیین کننده عمل، شرایط عینی و عوامل سوبژکتیو اند که انگیزش نیز جزو آنها ست.

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر