پروفسور دکتر
ولفگانگ ایشهورن
اریش هان
مانفرد پوشمن
روبرت شولتس
هورست تاوبرت
مانفرد پوشمن
روبرت شولتس
هورست تاوبرت
و
دهها تن دیگر
(۱۹۶۹)
برگردان
شین میم شین
(۱۹۶۹)
برگردان
شین میم شین
انگیزش
(موتیواسیون)
۱
·
انگیزش،
به سیستمی از قوای محرکه (انگیزه ها، موتیوهای) مبتنی بر آگاهی اطلاق می شود که به
طور سوبژکتیو، عمل اجتماعی فردی اعضای جامعه را برمی انگیزند و سمت و سوی کردوکار
درست انسانی را تعیین می کنند.
۲
·
چارچوب
مربوط به استعمال سوسیولوژیکی مفهوم انگیزش در عمل فردی وجود دارد.
·
عمل هر
طبقه اجتماعی به این معنا، مبتنی بر انگیزش (برانگیخته) نیست.
·
ولی اثبات
پذیر است.
·
علتمند
است.
·
آماجمند
است.
۳
·
از آنجا
که عمل فردی برای جامعه شناسی فقط به مثابه روند اجتماعی، یعنی فقط به مثابه کنش
(اکسیون) گروهی و طبقاتی، به مثابه کنش (اکسیون) گروها و طبقتا مؤثر (به طور گروهی
و طبقاتی مؤثر) و به مثابه کنش (اکسیون) گروها و طبقتا تعیین شده ی افراد اهمیت
دارد، انگیزه و انگیزش نیز به مثابه عناصر شعور فردی، تنها در ماهیت
اجتماعی شان، اوبژکت (موضوع) سوسیولوژیکی محسوب می شوند.
۴
·
انگیزش را
باید به مثابه حلقه ای در زنجیر تعین عمل فردی فهمید.
۵
·
انگیزه
های عمل را نباید با علل عمل و یا مؤلفه های (دترمینانت های) عمل عوضی گرفت.
۶
·
انگیزه های عمل دربرگیرنده ی مجموعه سیستم متشکل
از قوایی است که تعیین کننده عمل طبقات، گروه ها و افرادند.
۷
·
انگیزه های عمل در وهله اول، عبارتند از مناسبات
اجتماعی مادی تاریخی ـ مشخص و کردوکار حیاتی مادی انسان ها و روابط فکری و پدیده
های جامعه ای (اجتماعی).
۸
·
سیستم
محرکه قوای عملی در خویشتن خویش ساختاربندی شده است و حاوی مکانیسم های میانجی
(وساطت) متنوع و متعدد است.
۹
·
تعیین
کننده عمل، هم مناسبات جامعه ای (اقتصادی، سیاسی، ایده ئولوژیکی) عام اند و هم به
ویژه شرایط حیاتی وضعی ـ مشخص خاص گروه ها و یا افرادند.
۱۰
·
تعیین کننده عمل، اوبژکت های (موضوعات) عمل و
خود عمل است.
۱۱
·
تعیین کننده عمل، شرایط عینی و عوامل سوبژکتیو
اند که انگیزش نیز جزو آنها ست.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر