محمود سریع‌القلم
(متولد ۱۳۳۸ در تهران)
تحلیلی
از
ربابه نون
سی ویژگی که باعث می شوند به هم اعتماد نکنیم
۱
به شخصی که به ما محبت کرده و احترام گذاشته، لطمه می زنیم
۲
اینکه در چه جغرافیایی، چه سخنی را باید بگوییم یا نگوییم، آموزش ندیده ایم
۳
با یک ویژگی منفی، کلیتِ یک فرد را تخطئه می کنیم
۴
ظاهر و باطنِ ما در دوستی، بسیار فاصله دارد
۵
روزی چندین بار حرف مان را تغییر می دهیم
۶
مسئولیتِ قولی را که می دهیم نمی پذیریم
۷
تا بتوانیم از گفتنِ “اشتباه کردم” فرار می کنیم
هفتمین دلیل بند تنبانی سریع القلم برای بی اعتمادی میان اعضای جامعه،
امتناع حتی المقدور از اعتراف به اشتباه خویش
است.
قبل از بررسی این دلیل سریع القلم
بهتر است
که
از
خود
بپرسیم:
چرا خلایق از اعتراف به اشتیاه خویش
حتی المقدور
امتناع می ورزند؟
برای دادن پاسخ به این پرسش
باید
پرسید:
اعتراف به اشتباه خود
به
چه معنی است؟
۲
تا بتوانیم از گفتنِ “اشتباه کردم” فرار می کنیم
اعتراف به اشتباه خود
(و کشف و افشای اشتباهات دیگران)
به
معنی صداقت
است
و
صداقت
به
معنی حقیقت پرستی
است.
اگر
در
جامعه سریع القلم
کسی
به
اشتباه خود
اعتراف نمی کند،
به
این دلیل است
که
خلاق
خداپرست
اند
و
نه
حقیقت پرست.
خداپرستی
به
چه معنی است؟
۳
تا بتوانیم از گفتنِ “اشتباه کردم” فرار می کنیم
برای پیدا کردن پاسخ به این پرسش
باید پرسید:
خدا
چیست؟
خدا
انعکاس آسمانی - انتزاعی اعضای طبقه حاکمه
است.
خداپرستی
در
تحلیل نهایی
به
معنی
طبقه حاکمه پرستی
است.
خدا
در
طویله های طبقاتی
مخفف طبقه حاکمه ـ خدا
ست.
خداپرستی
در
طویله های طبقاتی
به
معنی طبقه حاکمه پرستی
مظاهر طبقه حاکمه پرستی
مظاهر حاکمیت و حکومت پرستی
است.
۴
تا بتوانیم از گفتنِ “اشتباه کردم” فرار می کنیم
مظاهر حاکمیت و حکومت
(طبقه حاکمه و هیئت حاکمه)
چیستند؟
برای کشف مظاهر حاکمیت و حکومت
(طبقه حاکمه و هیئت حاکمه)
باید پرسید:
مشخصات طبقه حاکمه و هیئت حاکمه
کدامند؟
مهم ترین مظهر حاکمیت
مهم ترین مشخصه طبقه حاکمه
مالکیت بر وسایل تولید
است.
به
همین دلیل
خداپرستی
یعنی
طبقه حاکمه ـ خدا پرستی
در
فرم های متنوع وسایل تولید پرستی
تجلی می یابد:
زر پرستی
پول پرستی
ملک پرستی
مستغلات پرستی
ثروت پرستی
کالا پرستی
سرمایه پرستی
سودپرستی
مقام پرستی
قدرت پرستی
ثروتمند پرستی
قدرت مند پرستی
صدراعظم پرستی
شاه پرستی
شیخ پرستی
ولی فقیه پرستی
رئیس جمهور پرستی
وزیرپرستی
نعمت پرستی
نعمت مادی، غریزی پرستی
عشرت پرستی
....
همه این مظاهر
در
ضرب المثلی
تجرید یافته است:
ثروت آدمیان را سکسی می کند.
ثروت
گدا
را
خدا
می کند
آن سان
که
خلایق
بر او نماز می برند.
ثورت
همان کیمیای معروف
است
که
زباله
را
زر
می کند.
۵
تا بتوانیم از گفتنِ “اشتباه کردم” فرار می کنیم
برای کسب توان اعتراف به اشتباه خود و کشف و افشای اشتباهات و یا خطاهای همنوعان خود
باید
خدا پرستی
(طبقه حاکمه ـ خدا پرستی)
جای خود
را
به
حقیقت پرستی
(توده ـ خدا پرستی)
بدهد.
مراجعه کنید
به
وحدت و مبارزه خدایان سه گانه
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر