جهان و جهان بینی فروغ فرخزاد (28)

فروغ فرخزاد

(1313 ـ 1345)

(1934 ـ 1966)

تحلیلی از شین میم شین

عصیان بندگی

ادامه

·       بار الها حاصل این خود پرستی چیست؟

·       ما که خود افتادگان زار مسکینیم

·       ما که جز نقش تو در هر کار و هر پندار

·       نقش دستی، نقش جادویی نمی بینیم

·       ساختی دنیای خاکی را و می دانی

·       پای تا سر جز سرابی، جز فریبی نیست

·       ما عروسک ها و دستان تو در بازی

·       کفر ما، عصیان ما چیز غریبی نیست

·       شکر گفتی گفتنت، شکر تو را گفتیم

·       لیک دیگر تا به کی شکر تو را گوییم

·       راه می بندی و می خندی به ره پویان

·       در کجا هستی، کجا، تا در تو ره جوییم؟

·       ما که چون مومی به دستت شکل می گیریم

·       پس دگر افسانه روز قیامت چیست؟

·       پس چرا در کام دوزخ سخت می سوزیم

·       این عذاب تلخ و این رنج ندامت چیست؟

·       این جهان خود دوزخی گردیده بس سوزان

·       سر به سر آتش سراپا ناله های درد

·       بس غل و زنجیرهای تفته ی بر پا

·       از غبار جسم ها خیزنده دودی سرد

·       خشک و تر با هم میان شعله ها در سوز

·       خرقه پوش زاهد و رند خراباتی

·       می فروش بیدل و میخواره ی سرمست

·       ساقی روشنگر و پیر سماواتی

·       این جهان خود دوزخی گردیده بس سوزان

·       باز آنجا دوزخی در انتظار ما ست

·       بی پناهانیم  و دوزخبان سنگیندل

·       هر زمان گوید که در هر کار یار ما ست

·       یاد باد آن پیر فرخ رأی فرخ پی

·       آن که از بخت سیاهش نام، شیطان بود

·       آن که در کار تو و عدل تو حیران بود

·       هر چه او می گفت، دانستم نه جز آن بود

·       این منم، آن بنده عاصی که نامم را

·       دست تو با زیور این گفته ها آراست

·       وای بر من، وای بر عصیان و طغیانم

·       گر بگویم، یا نگویم جای من آنجا ست

·       باز در روز قیامت بر من ناچیز

·       خرده می گیری که روزی کفرگو بودم

·       در ترازو می نهی بار گناهم را

·       تا بگویی سرکش و تاریکخو بودم

·       کفه ای لبریز از بار گناه من

·       «کفه دیگر چه؟»

·       می پرسم خداوندا:

·       «چیست میزان تو در این سنجش مرموز؟

·       میل دل یا سنگ های تیره صحرا؟»

·       خود چه آسان است در آن روز هول انگیز

·       روی در روی تو از خود گفتگو کردن

·       آبرویی را که هر دم می بری از خلق

·       در ترازوی تو ناگه جستجو کردن

·       در کتابی، یا که خوابی، خود نمی دانم

·       نقشی از آن بارگاه کبریا دیدم

·       تو به کار داوری مشغول و صد افسوس

·       در ترازویت ریا دیدم، ریا دیدم

·       خشم کن، اما ز فریادم مپرهیزان

·       من که فردا خاک خواهم شد، چه پرهیزی

·       خوب می دانم سرانجامم چه خواهد بود

·       تو گرسنه، من خدایا، صید ناچیزی

·       تو گرسنه، دوزخ آنجا کام بگشوده

·       مارهای زهرآگین تکدرختانش

·       از دم آنها فضاها تیره و مسموم

·       آب چرکینی شراب تلخ و سوزانش

·       در پس دیوارهایی سخت پا برجا

·       هاویه ـ آن آخرین گودال آتش ها ـ

·       خویش را گسترده تا ناگه فرا گیرد

·       جسم های خاکی و بی حاصل ما را

·       (هاویه طبقه زیرین جهنم هفت طبقه) (فرهنگ واژگان فارسی)

·        

·       کاش هستی را به ما هرگز نمی دادی

·       یا چو دادی، هستی ما هستی ما بود
 

·       می چشیدیم این شراب ارغوانی را

·       نیستی آنگه خمار مستی ما بود

·       سالها ما آدمک ها بندگان تو

·       با هزاران نغمه ی ساز تو رقصیدیم

·       عاقبت هم ز آتش خشم تو می سوزیم

·       معنی عدل تو را هم خوب فهمیدیم
 

·       تا تو را ما تیره روزان دادگر خوانیم

·       چهر خود را در حریر مهر پوشاندی
 

·       از بهشتی ساختی افسانه ای مرموز

·       نسیه دادی، نقد عمر از خلق بستاندی
 

·       گرم از هستی،  ز هستی ها حذر کردند

·       سال ها رخساره بر سجاده ساییدند

·       از تو نامی بر لب و در عالم رؤیا

·       جامی از می چهره ای ز آن حوریان دیدند

·       هم شکستی ساغر امروزهاشان را

·       هم به فرداهای شان با کینه خندیدی

·       گور خود گشتند و ای باران رحمت ها

·       قرن ها بگذشت و بر آنها نباریدی

·       از چه می گویی حرام است این می گلگون؟

·       در بهشتت جوی ها از می روان باشد

·       هدیه پرهیزکاران عاقبت آنجا

·       حوری ای از حوریان آسمان باشد

·       می فریبی هر نفس ما را به افسونی

·       می کشانی هر زمان ما را به دریایی

·       در سیاهی های این زندان می افروزی

·       گاه از باغ بهشتت شمع رؤیایی

·       ما اگر در این جهان بی در و پیکر

·       خویش را در ساغری سوزان رها کردیم

·       بار الها باز هم دست تو در کار است

·       از چه می گویی، که کاری ناروا کردیم؟

ادامه دارد.