جهان و جهان بینی فروغ فرخزاد (27)

فروغ فرخزاد

(1313 ـ 1345)

(1934 ـ 1966)

تحلیلی از شین میم شین

 عصیان بندگی

ادامه

·       ای بسا شب ها که در خواب من آمد او

·       چشم هایش چشمه های اشک و خون بودند

·       سخت می نالید، می دیدم که بر لب هاش

·       ناله هایش خالی از رنگ فسون بودند

·       شرمگین ز این نام ننگ آلوده ی رسوا

·       گوشه ای می جست تا از خود رها گردد

·       پیکرش رنگ پلیدی بود و او گریان

·       قدرتی می خواست تا از خود جدا گردد

·       ای بسا شب ها که با من گفتگو می کرد

·       گوش من گویی هنوز از ناله لبریز است:

·        

·       شیطان :

·       «تف بر این هستی، بر این هستی دردآلود

·       تف بر این هستی که این سان نفرت انگیز است

·       خالق من او و او هر دم به گوش خلق

·       از چه می گوید، چنان بودم، چنین باشم

·       من اگر شیطان مکارم، گناهم چیست؟

·       او نمی خواهد که من چیزی جز این باشم

·       دوزخش در آرزوی طعمه ای می سوخت

·       دام صیادی به دستم داد و رامم کرد
 

·       تا هزاران طعمه در دام افکنم ناگاه

·       عالمی را پر خروش از بانگ نامم کرد

·       دوزخش در آرزوی طعمه ای می سوخت

·       منتظر، بر پا، ملک های عذاب او

·       نیزه های آتشین و خیمه های دود

·       تشنه ی قربانیان بی حساب او

·       میوه ی تلخ درخت وحشی زقوم

·       همچنان بر شاخه ها افتاده بی حاصل
 

·       آن شراب از حمیم (عفونت عرق) دوزخ آغشته

·       نازده کس را شرار تازه ای در دل
 

·       دوزخش از ضجه های درد، خالی بود

·       دوزخش بیهوده می تابید و می افروخت

·       تا به این بیهودگی رنگ دگر بخشد

·       او به من رسم فریب خلق را آموخت

·       من چه هستم خود، سیه روزی که بر پایش

·       بندهای سرنوشتی تیره پیچیده

·       ای مریدان من، ای گمگشتگان راه

·       راه ما را او گزیده، نیک سنجیده

·       ای مریدان من، ای گمگشتگان راه

·       راه راهی نیست تا راهی به او جوییم

·       تا به کی در جستجوی راه می کوشید

·       راه ناپیدا ست، ما خود راهی اوییم

·       ای مریدان من، ای نفرین او بر ما

·       ای مریدان من، ای فریاد ما از او

·       ای همه بیداد او، بیداد او بر ما

·       ای سراپا خنده های شاد ما از او

·       ما نه دریاییم تا خود، موج خود گردیم

·       ما نه طوفانیم تا خود، خشم خود باشیم

·       ما که از چشمان او بیهوده افتادیم

·       از چه می کوشیم تا خود چشم خود باشیم

·       ما نه آغوشیم تا از خویشتن سوزیم

·       ما نه آوازیم تا از خویشتن لرزیم

·       ما نه ما هستیم تا بر ما گنه باشد

·       ما نه او هستیم تا از خویشتن ترسیم

·       ما اگر در دام نا افتاده می رفتیم

·       دام خود را با فریبی تازه می گسترد

·       او برای دوزخ تبدار سوزانش

·       طعمه هایی تازه در هر لحظه می پرورد

·       ای مریدان من، ای گمگشتگان راه

·       من خود از این نام ننگ آلوده بیزارم

·       گر چه او کوشیده تا خوابم کند اما

·       من که شیطانم دریغا سخت بیدارم.»

·       ای بسا شب ها که من با او در آن ظلمت

·       اشک باریدم، پیاپی اشک باریدم

·       ای بسا شب ها که من لب های شیطان را

·       چون ز گفتن مانده بود، آرام بوسیدم

·       ای بسا شب ها که بر آن چهره ی پرچین

·       دست هایم با نوازش ها فرود آمد

·       ای بسا شب ها که تا آوای او برخاست

·       زانوانم بی تأمل در سجود آمد

·       ای بسا شب ها که او از آن ردای سرخ

·       آرزو می کرد تا یک دم برون باشد

·       آرزو می کرد تا روح صفا گردد

·       نی خدای نیمی از دنیای دون باشد

ادامه دارد.