جهان و جهان بینی فروغ فرخزاد (29)

فروغ فرخزاد

(1313 ـ 1345)

(1934 ـ 1966)

تحلیلی از شین میم شین

 عصیان بندگی

ادامه

·       در کنار چشمه های سلسبیل تو

·       ما نمی خواهیم آن خواب طلایی را

·       سایه های سدر و طوبی ز آن خوبان باد

·       بر تو بخشیدیم این لطف خدایی را

·       حافظ، آن پیری که دریا بود و دنیا بود

·       بر جوی بفروخت این باغ بهشتی را

·       من که باشم تا به جامی نگذرم از آن

·       تو بزن بر نام شومم داغ زشتی را

·       چیست این افسانه رنگین عطرآلود

·       چیست این رؤیای جادوبار سحر آمیز

·       کیستند این حوریان، این خوشه های نور

·       جامه هاشان از حریر نازک پرهیز

·       کوزه ها در دست و بر آن ساق های نرم

·       لرزش موج خیال انگیز دامان ها

·       می خرامند از دری بر درگهی آرام

·       سینه هاشان خفته در آغوش مرجان ها

·       آب ها پاکیزه تر از قطره های اشک

·       نهرها بر سبزه های تازه لغزیده

·       میوه ها چون دانه های روشن یاقوت

·       گاه چیده، گاه بر هر شاخه ناچیده

·       سبز خطانی سراپا لطف و زیبایی

·       ساقیان بزم و رهزن های گنج دل

·       حسن شان جاوید و چشمان بهشتی ها

·       گاه بر آنان، گهی بر حوریان مایل

·       قصر ها، دیوارهاشان مرمر مواج

·       تخت ها، بر پایه هاشان دانه ی الماس

·       پرده ها چون بال هایی از حریر سبز

·       از فضاها می ترواد عطر تند یاس

·       ما در اینجا خاک پای باده و معشوق

·       نام مان میخوارگان رانده ی رسوا

·       تو در آن دنیا می و معشوق می بخشی

·       مؤمنان بیگناه پارسا خو را

·       آن گناه تلخ و سوزانی که در راهش

·       جان ما را شوق وصلی و شتابی بود

·       در بهشتت ناگهان نام دگر بگرفت

·       در بهشتت بار الها خود ثوابی بود

·       هر چه داریم، از تو داریم، ای که خود گفتی

·       مهر من دریا و خشمم همچو طوفان است

·       هر که را من خواهم او را تیره دل سازم

·       هر که را من برگزینم پاکدامان است

·       پس دگر ما را چه حاصل ز این عبث کوشش

·       تا درون غرفه های عاج ره یابیم

·       یا برانی یا بخوانی میل میل تو ست

·       ما ز فرمانت خدایا رخ نمی تابیم

·       تو چه هستی، ای همه هستی ما از تو

·       تو چه هستی، جز دو دست گرم در بازی

·       دیگران در کار گل مشغول و تو در گل

·       می دمی تا بنده ی سر گشته ای سازی
 

·       تو چه هستی، ای همه هستی ما از تو

·       جز یکی سدی به راه جستجوی ما

·       گاه در چنگال خشمت می فشاری مان

·       گاه می آیی و می خندی به روی ما

·       تو چه هستی؟

·       بنده نام و جلال خویش

·       دیده در آینه ی دنیا جمال خویش
 

·       هر دم این آینه را گردانده تا بهتر

·       بنگرد در جلوه های بی زوال خویش

·       برق چشمان سرابی، رنگ نیرنگی

·       شیره شب های شومی، ظلمت گوری

·       شاید آن خفاش پیر خفته ای، کز خشم

·       تشنه ی سرخی خونی، دشمن نوری

·       خود پرستی تو خدایا، خود پرستی تو

·       کفر می گویم، تو خارم کن تو خاکم کن

·       با هزاران ننگ، آلودی مرا اما

·       گر خدایی در دلم بنشین و پاکم کن

·       لحظه ای بگذر ز ما، بگذار خود باشیم

·       بعد از آن، ما را بسوزان تا ز خود سوزیم

·       بعد از آن یا اشک یا لبخند یا فریاد

·       فرصتی تا توشه ره را بیندوزیم

پایان