خود آموز خود اندیشی (۱۰۸۹)

 

 

شین میم شین

بوستان

باب سوم

در عشق و مستی و شور

حکایت دوم

(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۸۳ ـ ۸۴)

ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم

 

 

حافظ

من از جان بنده سلطان اویسم

اگرچه یادش از چاکر نباشد.

 معنی تحت اللفظی:

من بنده و وابسته و نوکر و چاکر سلطان اویس هستم.

اگرچه او به من محل سگ هم نمی گذارد.

 

همانطور که یاد کردن جانان از عاشق تأثیری در وابستگی او نمی دهد، به همانسان هم بی اعتنائی سلطان اویس تأثیری در «از جان بنده بودن و چاکر» سرسپرده بودن حافظ نخواهد داد.

 

این همان عشق یکطرفه ای است که سعدی در این حکایت تبلیغ می کند.

این همان عشق یکطرفه ای است که حافظ آب حیات از آن اختراع می کند:

 

هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق

ثبت است بر جریده عالم دوام ما.

 

ادامه دارد.