ویرایش و تحلیل
از
فریدون ابراهیمی
﴿وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ وَكِيلًا﴾
[ النساء: ۱۳۲]
و از آن خداست آنچه در آسمانها و زمين است، و خدا كارسازى را كافى است.
کریم
در این آیه هم دارائی خدا را به رخ خلایق می کشد
و
از رابطه دیالک تیکی میان مالکیت و قدرت پرده برمی دارد،
بدون اینکه واژه دیالک تیک را بر زبان راند.
کریم
۱۴۰۰ سال قبل
مارکسیستی اندیش تر از مدعیان تهی مغز خالی باف معاصر است.
﴿إِن يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ أَيُّهَا النَّاسُ وَيَأْتِ بِآخَرِينَ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَلَىٰ ذَٰلِكَ قَدِيرًا﴾
[ النساء: ۱۳۳]
اى مردم، اگر او بخواهد همه شما را از ميان مى‌برد و مردمى ديگر را مى‌آورد، كه خدا بر اين كار قادر است.
کریم
در این آیه،
دست به تهدید خلایق می زند.
توسل به تهدید اما نشانه تهی بودن کله از مغز اندیشنده و چنته از سخن سنجیده و اندیشیده است.
دیالک تیک تهدید و تطمیع (بیم و امید)
یکی از مهم ترین ترفندهای کریم است که فرنگیان به دیالک تیک شلاق و شیریتی ترجمه کرده اند و به خدمت گرفته اند.
﴿مَّن كَانَ يُرِيدُ ثَوَابَ الدُّنْيَا فَعِندَ اللَّهِ ثَوَابُ الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ سَمِيعًا بَصِيرًا﴾
[ النساء: ۱۳۴]
هر كس كه پاداش اينجهانى را مى‌طلبد بداند كه پاداش اينجهانى و آنجهانى در نزد خداست. و او شنوا و بيناست.
مخاطبان کریم در این آیه،
امثال عمر خیام اند که حوری و غلمان نقد می طلبند و نه نسیه.
جواب کریم به خیامان این است که مقسم نعمات چه نقد و چه نسیه
خدا ست.
خدایی که نه کور است و نه کر.
کریم
پس از اکثر آیات هندوانه ای زیر بغل خدا می چپاند.
بی اعتنا به ربط هندوانه به محتوای آیات.
﴿۞ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ بِالْقِسْطِ
شُهَدَاءَ لِلَّهِ وَلَوْ عَلَىٰ أَنفُسِكُمْ أَوِ الْوَالِدَيْنِ
وَالْأَقْرَبِينَ ۚ إِن يَكُنْ غَنِيًّا أَوْ فَقِيرًا فَاللَّهُ أَوْلَىٰ
بِهِمَا ۖ فَلَا تَتَّبِعُوا الْهَوَىٰ أَن تَعْدِلُوا ۚ وَإِن تَلْوُوا
أَوْ تُعْرِضُوا فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا﴾
[ النساء: ۱۳۵]
اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، به عدالت فرمانروا باشيد و براى خدا شهادت دهيد، هر چند به زيان خود يا پدر و مادر يا خويشاوندان شما -چه توانگر و چه درويش- بوده باشد.
زيرا خدا به آن دو سزاوارتر است. پس، از هوا نفس پيروى مكنيد تا از شهادت حق عدول كنيد. چه زبان‌بازى كنيد يا از آن اعراض كنيد، خدا به هر چه مى‌كنيد آگاه است.
محتوای این آیه کریم،
پافشاری او بر رعایت عدالت و صداقت به هنگام دادن شهادت است.
صداقت
یعنی سرسپردگی به حقیقت.
کریم
در این آیه،
عینا و عملا
بر عینیت حقیقت پافشاری می کند:
بی اعتنایی به سود و زیان خویش و خویشان خویش.
براى خدا شهادت دهيد، هر چند به زيان خود يا پدر و مادر يا خويشاوندان شما -چه توانگر و چه درويش- بوده باشد.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر