۱۴۰۴ تیر ۲۰, جمعه

قرآن کریم از دیدی دیگر (سوره الأنعام ) (۴۳۱)

   

 ویرایش و تحلیل

از

فریدون ابراهیمی

 

﴿وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ إِذْ قَالُوا مَا أَنزَلَ اللَّهُ عَلَىٰ بَشَرٍ مِّن شَيْءٍ ۗ قُلْ مَنْ أَنزَلَ الْكِتَابَ الَّذِي جَاءَ بِهِ مُوسَىٰ نُورًا وَهُدًى لِّلنَّاسِ ۖ تَجْعَلُونَهُ قَرَاطِيسَ تُبْدُونَهَا وَتُخْفُونَ كَثِيرًا ۖ وَعُلِّمْتُم مَّا لَمْ تَعْلَمُوا أَنتُمْ وَلَا آبَاؤُكُمْ ۖ قُلِ اللَّهُ ۖ ثُمَّ ذَرْهُمْ فِي خَوْضِهِمْ يَلْعَبُونَ﴾
[ الأنعام: ۹۱]

وقتى كه مى‌گويند كه خدا بر هيچ انسانى چيزى نازل نكرده است، 

خدا را آنچنان كه درخور اوست نشناخته‌اند.

 بگو:

 كتابى را كه موسى براى روشنايى و هدايت مردم آورد، چه كسى بر او نازل كرده بود؟

 آن را بر كاغذها نوشتيد، پاره‌اى از آن را آشكار مى‌سازيد ولى بيشترين را پنهان مى‌داريد. 

به شما چيزها آموختند كه از اين پيش نه شما مى‌دانستيد و نه پدرانتان مى‌دانستند.

 بگو: 

آن اللّه است. 

آنگاه رهايشان ساز تا همچنان به انكار خويش دلخوش باشند.

 

کریم
در این آیه،
ظاهرا
یهودیان را در نظر دارد که منکر نزول قرآن به کریم اند. 

وقتى كه مى‌گويند كه خدا بر هيچ انسانى چيزى نازل نكرده است، 

خدا را آنچنان كه درخور اوست نشناخته‌اند.

اثبات نزول چیزی برای کسی آسان نیست.
به همین دلیل، کریم عاجز از ارائه دلیل تجربی و علمی و عقلی و منطقی است.
تنها کاری که از دستش برمی اید،
تحقیر توان معرفتی (شناخت) آنها ست.
یعنی
اشاره بر خریت آنها ست.
 

 بگو:

 كتابى را كه موسى براى روشنايى و هدايت مردم آورد، چه كسى بر او نازل كرده بود؟

 آن را بر كاغذها نوشتيد، پاره‌اى از آن را آشكار مى‌سازيد ولى بيشترين را پنهان مى‌داريد.

کریم برای اثبات حقیقت نزول قرآن، 
  تورات را مثال می آورد.
انتقاد کریم از یهودیان و مسیحیان این است که کل تورات و انجیل را تبلیغ نمی کنند.
و گرنه در اندو در آن دو کتاب،
 ظهور کریم و اشاعه دین اسلام پیشگویی شده است.

سؤال این است که اگر تورات را خدا به موسی نازل کرده است،
پس چرا ۴۰ روز طول کشیده است؟
خدا می توانست اراده کند و تورات بر الواح نقش بربندد.
 

به شما چيزها آموختند كه از اين پيش نه شما مى‌دانستيد و نه پدرانتان مى‌دانستند.

 بگو: 

آن اللّه است.

دلایل قوی باید و من، تقی:
کریم در این بخش از آیه،
منکر رشد فکری بشر و حتی جانور است.
دانش 
نه منشاء تجربی، بلکه منشاء ماورای تجربی (الهی) دارد.
  الله بدین طریق هم علم تلقی می شود و هم معلم.
 

آنگاه رهايشان ساز تا همچنان به انكار خويش دلخوش باشند.

کریم 
ظاهرا می داند که پذیرش نظری به زمان نیاز دارد.
شاید هم راه دیگری به نظرش نمی رسد.
 
ادامه دارد.
 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر