۱۴۰۴ تیر ۲۸, شنبه

قرآن کریم از دیدی دیگر (سوره الأنعام ) (۴۳۷)

 

 ویرایش و تحلیل

از

فریدون ابراهیمی

﴿ذَٰلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ فَاعْبُدُوهُ ۚ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ﴾
[ الأنعام: ۱۰۲]

اين است خداى يكتا كه پروردگار شماست.

 خدايى جز او نيست.

 آفريننده هر چيزى.

 پس او را بپرستيد كه نگهبان هر چيزى است.

 

کریم
در این آیه،
الله را به مثابه  مربی یگانه مطلق و متعالی
 و
 بشریت را به مثابه  مربای وابسته و تابع و سرسپرده
تصور و تصویر می کند.

الله
در قاموس کریم، به مثابه اوتوریته مطلق و یونیورسال است.
 
در هستی ـ تصور و هستی ـ تصویر کریم
ساختار هستی، سلسله مراتبی (هیرارشی) است.
الله
در رأس این هیرارشی و سلسله مراتب قرار دارد.
 
بعد نوبت به اوتوریته های مادون (پایین تر) در هرم هستی مادی و فکری می رسد.
 
هیرارشی فکری مورد نظر کریم 
انعکاس انتزاعی ـ آسمانی هیرارشی نظام جامعتی برده داری است.
 
الله
انعکاس انتزاعی ـ آسمانی خوانین و سلاطین برده دار (عالی ترین نمایندگان طبقه حاکمه برده دار) است.
 
الله
در واقع
ظل الخوانین و ظل السلاطین  است.

البته
دوئالیسم خوانین و سلاطین و ظل الخوانین و ظل السلاطین (الله)
در ایده ئولوژی اشراف برده دار و روحانی  (آل عبا) وارونه می شود.


در نتیجه،
خوانین و سلاطین
به مثابه ظل الله قلمداد می شوند.
بدین طریق نظام برده داری در فرم های خانخانی و سلطنتی، مشروعیت فقهی و مذهبی کسب می کند.
خوانین و سلاطین به مثابه ظل الله (سایه الله) جا زده می شوند.
 
یعنی
هم مشروعیت مادی (طبقاتی و جامعتی) کسب می کنند
و
هم مشروعیت فکری (مذهبی، الهی، فقهی، عقیدتی) کسب می کنند
و
هم نظام طبقاتی ـ جامعتی مولود مشیت و میل و اراده الهی جا زده می شود
و
هم اسلام به صورت ایده ئولوژی برابری طلب تحریف می شود
و
هم کل بشریت از خان و سلطان تا برده و پیشه ور و بازرگان و غیره
بندگان خدا و هیچکاره جا زده می شوند
و
هم نظام برده داری 
عملا
توجیه فقهی و نظری (تئولوژیکی و تئوریکی)  کسب می کند.

دلیل این وارونه سازی دوئالیسم ظل الخوانین و ظل السلاطین و الله،
جهان بینی ایدئآلیستی ـ عینی کریم است:
در این جهان بینی
روح (شعور) مقدم بر ماده (وجود) است.
روح خالق ماده است.
شعور خالق وجود است.
به زبان هگل
مفهوم درخت مقدم بر سرو و صنوبر و بید و بادام است.
 
خود خدا هم مفهومی فقهی است.
خدا خالق بشریت و طبیعت و جامعه و کاینات و ذرات است.

خدا مقدم بر هستی مادی و واقعی و عینی است.

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر