دومه نیکو لوسوردو
( ۱۹۴۱ ـ ۲۰۱۸ )
دیالک تیک انقلاب
(مقایسه روسیه با چین)
پروفسور دکتر دومه نیکو لوسوردو
برگردان
شین میم شین
دن سیائوپینگ و فرمولبندی جدید قرارداد اجتماعی ۱۹۴۹
۲۱
· از این روست که انتقاد دن سیائوپینگ از انقلاب فرهنگی قابل فهم است.
۲۲
· انقلاب فرهنگی نه تنها توسعه نیروهای مولده را سد کرده بود، بلکه لغزش پوپولیستی (عوامفریبانه ای) بوده است که از نقطه نظر مانیفست حزب کمونیست، به مثابه سیاستی مبتنی بر «ریاضت کشی دسته جمعی و برابرسازی چوب کبریتی و سطحی» محکوم و مردود شمرده می شود.
· (مارکس و انگلس، «کلیات» ۱۹۵۵، جلد ۴، ص ۴۸۹)
۲۳
· به نظر دن سیائوپینگ با توسل به پاوپریسم (تذلیل و تخریب انسانها) نه می توان به کمونیسم رسید و نه به سوسیالیسم.
۲۴
· سخن گفتن از کمونیسم فقیر، خود «تضادی در خود» است.
· (دن سیائوپینگ، «آثار منتخب» (۱۹۹۲ ـ ۱۹۹۵)، جلد ۳، ص ۱۷۴)
۲۵
· کمونیسم و سوسیالیسم با تقسیم عادلانه فقر و کمبود جور در نمی آید.
۲۶
· «سوسیالیسم در وهله اول، به معنی نفی فقر و ذلت و توسعه نیروهای مولده» است.
· (دن سیائوپینگ، «آثار منتخب» (۱۹۹۲ ـ ۱۹۹۵)، جلد ۳، ص ۱۲۲)
۲۷
· او از مائو نیز در رابطه با انقلاب فرهنگی انتقاد می کند، ولی انتقاد او به گسست شبه خروشچفی نمی انجامد.
۲۸
· دن سیائوپینگ رهنمود درخشان مائو را تکرار می کند که «چین تنها و تنها تحت لوای سوسیالیسم می تواند پیشرفت کند!»
· (دن سیائوپینگ، «آثار منتخب» (۱۹۹۲ ـ ۱۹۹۵)، جلد ۳، ص ۳۰۲)
۲۹
· به نظر مائو، مارکسیسم ـ لنینیسم آن سلاح ایده ئولوژیکی برائی است که در سال ۱۹۴۹ پس از جستجوی طولانی و طاقت فرسا پیدا شده است و به برکت آن است، که می توان انقلاب ضد استعماری و ضد فئودالی را به انجام رساند.
۳۰
· دن سیائوپینگ اما تصریح می کند که این سلاح، مارکسیسم ـ لنینیسمی است که از آلودگیهای پوپولیسم (عوامفریبی) و پاوپریسم (تذلیل و تخریب انسانی) پاک شده باشد.
۳۱
· از این رو بود که حزب کمونیست چین دیروز و امروز به تنظیم یک سیاست جبهه ملی دست زده است و سوسیالیسم و نقش رهبری کمونیستها را به عنوان ضامن اصلی نجات و رستاخیز ملی مردم چین تشخیص داده است:
· «انحراف از سوسیالیسم، به معنی سقوط ناگزیر چین در دره نیمه فئودالی و نیمه مستعمراتی خواهد بود. »
· (دن سیائوپینگ، «آثار منتخب» (۱۹۹۲ ـ ۱۹۹۵)، جلد ۲، (۱۹۷۵ ـ ۱۹۸۲)، ص ۱۷۶)
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر