۱۳۹۴ شهریور ۱۰, سه‌شنبه

رویاروئی های ایدئولوژیکی هر روزه (129)


تحلیلی از
گاف سنگزاد

·        ما قبل از بررسی سخن حریف، به بررسی آیه 233 سوره بقره می پردازیم که ظاهرا به عنوان «آیه توهین به زنان» ورد زبان این و آن شده است:  

1

و مادران باید فرزندان خود را دو سال کامل شیر دهند
این ( دستور ) برای کسی است که می خواهد دوران شیرخوارگی  (طفل)  را تکمیل کند
و روزی و لباس آنها به نحو متعارف بر عهده کسی است
 که طفل از آن او ست ( پدر )
هیچ کس جز به مقدار توانش مکلّف نمی شود،
نباید مادری به خاطر فرزندش به زیان افتد
و نه صاحب فرزندی برای فرزندش

·        از همین جملات آغازین آیه معلوم می شود که ما با یکی از موزاین شرعی (موازین قانونی ـ اسلامی 1400 سال قبل) سر و کار داریم.
·        در همین جملات آغازین آیه ضمنا دقت شگفت انگیزی به چشم می خورد که بلحاظ صراحت در فرمولبندی و واقع بینی (رئالیسم) هیچ چیز کمتر از موازین قانونی فعلی در کشورهای مختلف ندارد.

·        سوبژکت های این آیه دقیقا و صریحا تعیین شده اند:    
                                                
الف
·        مادر
ب
·        پدر  
ت
·        کودک

2
و مادران باید فرزندان خود را دو سال کامل شیر دهند


·        در این جمله مادر موظف به تغذیه نوزاد می شود.
·        او باید دو سال و در سوره های دیگر قرآن چند ماه، کمتر به کودک خود شیر دهد.

3
و مادران باید فرزندان خود را دو سال کامل شیر دهند
این ( دستور ) برای کسی است که می خواهد دوران شیرخوارگی  (طفل)  را تکمیل کند

·        برخورد قرآن به نوزاد، برخوردی مطلقا متمدنانه، مترقی و ضمنا ستایش انگیز است.
·        نوزاد نه به عنوان زباله، بلکه به عنوان «کسی» (شخصیتی، پرسونی) تصور و تصویر می شود.
·        نوزاد به عنوان شخصی تصور می شود که حائز حقوقی است:
·        به عبارت روشن تر، در این آیه، حقوق خدشه ناپذیر نوزادان تصریح می شود و به صورت قانون شرعی و تکلیف و وظیفه مدنی ابلاغ می گردد.

·        حقوق بشر قرآن کجا و حقوق بشر کوروش کبیر و حتی اجامر جمهوری اسلامی ـ فوندامنتالیستی ـ فاشیستی کجا؟

·        در کشور امام زمان در همین روزها، کودکان نابالغ مردم به جای مداد، وافور به دست دارند و به عوض نشستن در کودکستان و یا سر کلاس درس، پای منقل نشسته اند.

4
و مادران باید فرزندان خود را دو سال کامل شیر دهند
این ( دستور ) برای کسی است که می خواهد دوران شیرخوارگی  (طفل)  را تکمیل کند
و روزی و لباس آنها به نحو متعارف بر عهده کسی است
 که طفل از آن او ست ( پدر )

·        در این آیه ضمنا وظیفه پدر در زمینه حمایت مادی و مالی از مادر و کودک تعیین و تصریح می شود:
·        پدر در نهایت صراحت به تهیه ی خوراک و پوشاک زن و نوزاد مکلف و موظف می شود.

·        این یکی از مهمترین نکات همین آیه است.
·        بینش حاکم بر این قسمت از آیه، نه بینشی مذهبی، ایدئالیستی، بلکه بینشی علمی و ماتریالیستی ـ رئالیستی است.
·        در این قسمت از آیه، رزق و روزی و پوشاک مادر و کودک را رزاق آسمانی ـ انتزاعی نازل نمی کند.
·        بلکه پدر به تأمین آن مکلف و موظف می شود.

·        این ایده این آیه، در همین روزگار در کشورهای متروپول سرمایه داری حتی ایده هومانیستی ـ فمینیستی فوق العاده جذابی است.
·        جاذبه اسلام برای زنان سیاه پوست ایالات متحده و غیره به همین دلایل هم است.
·        چون شوهرشان با ایمان به اسلام، مجبور به تهیه و تأمین مایحتاج اولیه اعضای خانواده می شود.
·        بدین طریق، زنی که نوزادی را به دنیا آورده و تغذیه و بزرگ می کند، مجبور به کار نمی گردد و کودک و خودش نفله نمی شوند.

5
هیچ کس جز به مقدار توانش مکلّف نمی شود،
نباید مادری به خاطر فرزندش به زیان افتد
و نه صاحب فرزندی برای فرزندش

·        وقتی از رئالیسم حاکم بر این آیه سخن می رود، به همین دلیل است.
·        این شعار همین آیه، شعار رئالیستی و ضمنا هومانیستی ارزشمندی است:
·        از هر کس به اندازه توانش، طلب می شود و نه بیشتر.
·        نه مادر باید زیان ببیند، نه پدر و نه نوزاد.

·        ایراد این آیه در عصر حاضر و نه در 1400 سال قبل، سلب صاحبیت بر نوزاد از زاینده نوزاد است.
·        پدر صریحا صاحب فرزند قلمداد می شود.

·        این موضعگیری قرآن اما در آن زمان که کودکان را (بویژه کودکان دختر را) به دلیل سطح توسعه نازل نیروهای مولده و کمبود مواد غذائی، به محض تولد، زنده بگور می ساختند، مترقی، هومانیستی و فمینیستی بوده است.

6
و نباید مادر و پدر
به فرزند خود ضرر و آسیب برسانند.

·        اگر محتوای این جمله آیه، تصریح بی چون و چرای حقوق نوزادان (چه رسد به حقوق کودکان) نیست، پس چیست.
·        بر اساس دگم (جزم) نهفته در  این آیه می توان، هر مادر و پدر کودک آزاری را به محاکمه کشید و محکوم کرد.

7
حال اگر پدر و مادر بخواهند روی توافق و مشورت شان
 (فرزند را قبل از موعد مقرر)
از شیر بگیرند
بر آنها گناهی نیست.

·        در این بخش از آیه، بینش دموکراتیکی ستایش انگیزی نمایندگی می شود:
·        دگم مذهبی (آیه قرآن) با این تبصره، عملا جزم زدائی می شود.
·        سلب جزمیت (دگم وارگی) می شود.
·        این از نقطه نظرهای پزشکی و غیره نیز درست است.
·        اگر احیانا مادر بیمار و یا غیره باشد، مادر و پدر نوزاد می توانند بدیل دیگری برای تغذیه کودک بیندیشند.  

8
و اگر بخواهید برای شیر دادن اولادتان دایه طلبید
 بر شما گناهی نیست

·        در این جمله آیه، حتی آلترناتیوی عرضه می شود:
·        پیدا کردن دایه برای نوزاد.

·        کجای این آیه ضد زن و غیره است؟  

9
در صورتی که آنچه را که باید بدهید
 به نیکی و معروف بپردازید.
 و از خدا پروا کنید و بدانید خدا به آنچه می کنید،
 بینا ست.

·        در این جمله پایانی آیه، حتی حقوق دایه تصریح می شود.
·        دایه نباید مورد استثمار قرار گیرد و بطور مجانی کودک دیگری را شیر دهد و تربیت و بزرگ کند.

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر