قطره های باران (3)

محمد زهری

با سپاس از

 مسعود

·        دوک

·        می چرخد.

·        خیش

·        می بندد شیاری بر جبین خاک.

·        روستا

·        اندیشمند روزگار سخت آینده است.

*****

·        ز بوی بادِ رهگذر،

·        بهار را شناختم.

·        چو خواستم که پنجره گشایم و

·        درود گویمش،

·        بهار رفته بود.

*****

·        قمری

·        از شاخهٔ آرام

·        پرید.

·        شاخه

·        از تنهایی،

·        لرزید.

·        کی دگر باره،

·        این شاخهٔ تنها،

·        روزی،

·        طوق چنگ مرغی را، بر گردن خود، خواهد دید؟

*****

·        چنته ی درویش

·        خالی نیست.

·        - با کرامت -

·        خوان رنگین گسترد پیش مرید.

·        با مرید خویش،

·        - ای مراد من، -

·        چرا، بس بی گشایش مانده ای؟

  

·        سراغ او را

·        ز رود عابر

·        گرفتم و گفت:

·        «ز رد پایی،

·        به سینهٔ من،

·        اثر نماند.»

·        چه شادکامی، تو را ست،

·        ای رود!

ادامه دارد.

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری