پروفسور دکتر گئورگ کلاوس
برگردان شین
میم شین
·
رابطه اشتمال، رابطه ای منطقی است که میان دو طبقه از افراد
و یا میان دو طبقه الف و ب برقرار می شود:
·
الف متعلق است به ب، یعنی هر عنصر طبقه الف در عین حال عنصر طبقه ب نیز است.
مثال
·
طبقه درختان مشمول طبقه گیاهان می شود.
·
این رابطه را رابطه تعلق نیز می نامند.
1
·
رابطه اشتمال بکمک رابطه
بنیادی تعریف
می شود:
·
بنا بر این تعریف، هویت (یکسانی) طبقه الف و طبقه ب حالت خاصی از رابطه اشتمال
است:
·
چون در این حالت نیز هر عنصر طبقه الف به طبقه ب نیز تعلق
دارد.
·
این رابطه را رابطه اشتمال نااصیل (نا اهل) می نامند.
2
·
اگر در تعریف، عدم هویت (یکسانی) الف و ب را از صراحت بگذرانیم، آنگاه ما به جای
رابطه اشتمال نا اصیل با رابطه اشتمال اصیل سرو کار خواهیم داشت.
3
·
در زبان آلمانی برای نشان دادن رابطه اشتمال و رابطه بنیادی
از واژه ی «است» استفاده می شود.
مثال
·
وقتی ما می گوییم «هر انسانی فانی است!» بنظر می رسد که
این جمله با جمله «سقراط یک انسان است!» ساختار همانندی دارد.
·
ولی در واقع کلمه «است» در دو جمله یاد شده رابطه واحدی
را نشان نمی دهد.
الف
·
در جمله «هر انسانی فانی است!»، «است» حاکی از آن است که
طبقه انسان ها مشمول طبقه فانی ها می شود.
ب
·
در جمله «سقراط یک انسان است!»، اما بر عکس، «است» حاکی
از آن است که سقراط به طبقه انسان ها تعلق دارد.
4
·
عوضی گرفتن رابطه اشتمال با رابطه بنیادی منجر به
اشتباهات منطقی می شود.
·
مراجعه کنید به عنصر در
تارنمای دایرة المعارف روشنگری
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر