که من تمام شب نخفته ‌ام

سیاوش کسرائی

 پاییز

 )کابل، 1362)
 

·       دگر مرا صدا مکن

·       مرا ز جام باده‌ ام جدا مکن

·       که جام من به من جواب می ‌دهد

·       به من کلید شهر خواب می ‌دهد

·       درون خواب‌ های من

·       تویی و دست ‌های مهربان

·       تویی و عهدهای استوار

·       و هر چه هست عاشقانه،  پایدار

·       برو مرا صدا مکن

·       ز  کوچه‌ خواب‌ های سایه پرورم

·       دگر مرا جدا مکن

·       صدا مکن

·       چو سایه، بگذر از سرم

·       مرا ز سایه‌ های دوستی سوا مکن

·       چه حاصلی ز شمع‌ های بی ‌فروغ،

·       ز خنده‌ ها؟

·       چه حاصلی ز گفته ‌های سر به سر دروغ ؟

·       تو از روندگان راه عشق نیستی

·       تو نیستی ز دل ‌شکستگان

·       بگیر راه خویش و تن رها کن از بلا

·       چو من، دل رمیده، طالب بلا مکن

·       تن سلامتت به درد مبتلا مکن

·       مرا به قصه‌ های کودکانه در شبان هول

·       جدا مکن از این غم قدیم

·       از این غم ندیم

·       صدا مکن

·       دگر ترانه، سر در این شبان دیرپا مکن

·       بخواب نازنین من، به خواب ناز

·       که من تمام شب نخفته ‌ام

·       تمام شب به جام و جان

·       جز این سخن نگفته ‌ام:

·       «وفا کن ای دل جفا کشیده، باز

·       ولی وفا به یار بی ‌وفا مکن!»

پایان