چرخش
به راست در سیاست ایران
گفتگوی
اخبار روز با ف. تابان پیرامون انتخابات و نتایج آن
سرچشمه:
اخبار
روز
http://www.akhbar-rooz.com
تحلیلی از یدالله سلطان پور
برزویه طبیب
نوشته اید :
«من کاملا می توانم بفهمم که
مردم به جستجوی روزنه ای، با منطق خود پای صندوق انتخابات حاضر می شوند.
بلند کردن پرچم انتخابات آزاد بر عهده ی آن که در فلان شهر کوچک و روستا
گرفتار نان شب است و روزنه ای می جوید، نیست.
بر عهده ی روشنفکر و حزب سیاسی چپ و دموکرات جامعه است.»
·
ما برای پی بردن به منظور فؤاد تابان به تجزیه و بعد تحلیل
این بند از «تحلیل» ایشان می پردازیم:
ف. تابان
من کاملا می توانم بفهمم که مردم به جستجوی روزنه ای، با منطق خود پای
صندوق انتخابات حاضر می شوند.
1
·
یکی از صفات بارز رفرمیسم، بازی با واژه ها ست.
·
واژه «مردم» همه اقشار و طبقات اجتماعی را در برمی گیرد.
·
معلوم نیست که ف. تابان به چه ترفندی اولا از «منطق مردم»
(؟) خبر دارند، ثانیا دلیل رفتن مردم به پای صندوق انتخابات را «جستجوی روزنه ای»
می دانند.
2
·
چون در هر جامعه منقسم به طبقات اجتماعی، هر قشر و طبقه
فلسفه (منطق) خاص خود را دارد، فلسفه ای که بیانگر منافع آن قشر و طبقه اجتماعی است.
·
به عنوان مثال، فلسفه طبقه کارگر با فلسفه بورژوازی و خرده
بورژوازی از زمین تا کهکشان تفاوت و حتی تضاد دارد.
3
من کاملا می توانم بفهمم که مردم به جستجوی روزنه ای، با منطق خود پای
صندوق انتخابات حاضر می شوند.
·
جویدن لقمه «روزنه جوئی» و گذاشتن آن در دهن مردم یکی از
شگردهای دیرین عوامفریبی است و عوامفریبی یکی دیگر از کسب و کارهای اصلی رفرمیسم
است.
4
·
کردوکار رفرمیسم اما تماشائی است:
·
رفرمیسم از سوئی تئوری «روزنه جوئی» را با هزاران ترفند و
از هزاران طریق سر هم بندی می کند و به خورد مردم می دهد و بعد از گمراه سازی مردم
و فرستادن آنان به دنبال «روزنه»، همان رهنمود ایدئولوژیکی خود را به عنوان «منطق
مردم» قلمداد می کند و شعور رفرمیستی را به مقام شعور اجتماعی مردم (کل سکنه کشور
و یا حتی بشریت) ارتقا می دهد.
5
بلند کردن پرچم انتخابات آزاد بر عهده ی آن که در فلان شهر کوچک و روستا
گرفتار نان شب است و روزنه ای می جوید، نیست.
·
این ادعای ف. تابان به چه معنی است؟
·
این ادعای فاضلانه ی ف. تابان بیانگر طرز تلقی ایشان از توده های مولد، از «سکنه روستاها و شهرک ها
ست که گرفتار نان شب اند.»
·
اکنون این سؤال ناقابل پیش می آید که اگر «اهتزاز پرچم
انتخابات آزاد» به عهده توده های مولد و زحمتکش نیست، پس به عهده کیست؟
ف. تابان
بر عهده ی روشنفکر و حزب سیاسی چپ و دموکرات جامعه است.
·
این هم جواب دندانشکن سرتاپا نادرست ف. تابان به سؤال
نابجا:
· «اهتزاز پرچم
انتخابات آزاد»، «بر عهده ی روشنفکر و حزب
سیاسی چپ و دموکرات جامعه» است.
·
این اعلام نظر صریح از سوی ف. تابان اما به چه معنی است؟
1
بر عهده ی روشنفکر و حزب سیاسی چپ و دموکرات جامعه است.
·
این اولا به معنی انکار فهم و فراست و شعور توده مولد
است.
·
توده مولد محتاج نان شب، بزعم رفرمیست ها اصلا نمی داند که « انتخابات آزاد»، به چه معنی است.
·
فهم و فراست و شعور مردم فقط زمانی تأیید و در بلندترین
بلندگوهای رفرمیستی عوامفریبانه و ریاکارانه اعلام می شود که مردم به توصیه حضرات
به دنبال نخود سیاه رفته اند و دست خالی برگشته اند.
2
بر عهده ی روشنفکر و حزب سیاسی چپ و دموکرات جامعه است.
·
این از سوی دیگر، اعلام نوع مدرنی از تقسیم کار در جامعه
خیلی خیلی مدرن است:
·
توده مولد و زحمتکش به دنبال نان شب می رود و روشنفکر و حزب
سیاسی چپ و دموکرات به «اهتزاز پرچم انتخابات آزاد» خطر می کند و ضمنا آزادی را
بزعم خود تحریف می کند.
·
این اما بلحاظ سمتگیری فلسفی (جهان بینی) به چه معنی است؟
3
خوزه ارتگا
گاسه (1883 ـ 1955)
فیلسوف، جامعه شناس،
نویسنده اسپانیائی
نماینده تئوری نخبگان
آثار:
تشکیل و تلاشی ملت
ایده نسل
قیام توده ها
·
این بلحاظ فلسفی به معنی تکرار ترهات «تئوری فاشیستی نخبگان»
است:
·
در قاموس مرسسین، مبلغین و طرفداران این تئوری، توده های
مولد و زحمتکش، مشتی زباله اند، رمه گاو و گوساله و گوسفند اند و فاقد کمترین فهم
و فراست و شعور و نقش و رسالت و فونکسیون.
·
زباله که قاعدتا و منطقا نمی تواند و اصولا نباید «عهده
دار اهتزاز پرچم شریف انتخابات آزاد» باشد.
4
تدوین مانیفست حزب کمونیستی
·
چپ چند آتشه فروزان و تابان بی شک و تردید فرصت نگاهی
حتی به اولین و مهمترین سند اصیل ترین «حزب سیاسی چپ» نداشته است و گرنه می دید که
«روشنفکران» ارگانیک پرولتاریا یعنی مارکس و انگلس نخستین وظیفه پرولتاریای
پیروزمند را برقراری دموکراسی می دانند و
پرولتاریا را همان توده های روستاها و شهرها و شهرک ها تشکیل می دهند که به دنبال
نان شب اند، اگرچه خود تنها مولد نان شب اند:
·
«اولین
گام در انقلاب کارگری عبارت است از ارتقای طبقه کارگر به درجه طبقه حاکمه و مبارزه
برای برقراری دموکراسی.»
·
(مانیفست
حزب کمونیستی، کلیات مارکس و انگلس، جلد 4، ص 481)
5
· با تصاحب وسایل
تولید توسط خلق، خلق به مالک تمامت دارائی مادی و فرهنگی جامعه بدل می شود
و بدین طریق، بنیان عینی برای حاکمیت واقعی
خلق پدید می آید.
· دیکتاتوری پرولتاریا دموکراسی کیفیتا نوینی است.
· دموکراسی سوسیالیستی با کسب قدرت سیاسی توسط طبقه کارگر و با ساختمان
سوسیالیستی کل جامعه در دوره دیکتاتوری پرولتاریا پدید می آید و توسعه و تکامل می
یابد.
·
· مراجعه کنید به رفرمیسم، دموکراسی، گروگانگیری واژه ها (سخن
از کدامین دموکراسی است؟) در
تارنمای دایرة المعارف روشنگری
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر