چاله ها و چالش ها (240)

اوضاع و احوال تاکنونی ما 

سعید آوا

سرچشمه:

  مجله هفته

http://www.hafteh.de

 بیش از شصت سال پیش برتولت برشت نوشت:

اول به سراغ یهودی ها رفتند

من یهودی نبودم، اعتراضی نکردم

پس از آن به لهستانی ها حمله بُردند

من لهستانی نبودم و اعتراضی نکردم

آنگاه به لیبرال ها فشار آوردند

من لیبرال نبودم، اعتراضی نکردم

سپس نوبت کمونیست ها رسید

من  کمونیست نبودم، پس اعتراضی نکردم

سرانجام به سراغ من آمدند

و هرچه فریاد زدم کسی نمانده بود که اعتراضی کند.

مصداق عملی قطعه ی تأثربرانگیز بالا را در شرح اوضاع و احوال وعملکرد اپوزیسیون چپ خارج نشین رژیم اسلامی ایران می توان مشاهده کرد.

حال اگر این شرح حال را به اپوزیسیون راست، چه «برانداز» و چه «اصلاح طلب» هم بسط دهیم کارنامه ای بس تیره تر، اسفبارتر و مضحک تر در برابرمان خواهیم داشت

فرازی از پژوهش  سعید آوا

بهیزاد

 

·        آخر صغرا و کبرا بافی کسی که چین را «امپریالیسم شرق» بنامد آدم را به کجا می برد؟

پروانه

·        با بخش عمده نظرات نویسنده موافقم.

·        من فکر می کنم کل چپ ما٬ حتی آنها هم که با «استالینیسم»
مرزبندی دارند، همگی عملا تابع کمینترن استالینی هستند:

·        در خود و برای خود

·        بدبین و خودبزرگ بین

·        خرده کار و دنبال مچ گیری ازهمدیگر.

·        از خواست هاای توده ها درک ملموس و واقعی ندارد و مبارزه طبقاتی را در پوپولیسم و چارچوب تنگ سیاست خلاصه کرده است.

حسن

·        این دومین نوشته از سعید آوا بود که خواندم و هر دو بنظرم رئالیستی و ستایش انگیز بوده اند.

·        با نظرات ایشان در خطوط کلی اش فقط می توان موافق بود.

الف

·        آنچه پس از یکبار خواندن، بنظر آشنا می رسد، نسیان دیالک تیک عینی در همه عرصه های هستی است:

·        حذف قطبی از دیالک تیک به ازای مطلق کردن قطب دیگر است.

مثال 

·        حذف تلاش در جهت وحدت تشکیلاتی و یا وحدت نظری و کاهش تضادهای درونی اردوی چپ

·        پیشنهاد فعالیت عملی در همراهی با توده های زحمتکش

·        خود این پیشنهاد سعید قابل تأمل است.

·        چون در این نظر، خطر انحراف اکونومیستی احساس می شود.

·        البته گروه هائی تحت عناوین مختلف از قبیل «کانون دفاع»  و «جهان نوین»  و غیره هم در همین راستا تلاش می ورزند.

·        جمع آوری و انتشار فاکت های امپیریستی (تجربه گرایانه) از مشکلات زندگی کارگران و غیره کار عمده آنها را تشکیل می دهد.

ب

·        نکته دیگر که جلب نظر می کند، فقدان رادیکالیته در بینش تیز سعید است.

·        چپ ایران باید بلحاظ وابستگی طبقاتی مورد بررسی تجربی ـ نظری رادیکال قرار گیرد.

·        اگر سعید در فیس بوک صفحه ای می داشت، امکان بحث همه جانبه تری پدید می آمد.

·        ولی در هر صورت در اصالت طبقاتی ـ پرولتری ـ دهقانی چپ ایران می توان تردید کرد.

·        پس از سقوط سیستم سوسیالیستی واقعا موجود، وضع از این لحاظ بمراتب بدتر شده است.

·        مسئله فقط فقر فلسفی چپ ـ که سعید بدرستی ولی بطور گذرا بدان اشاره کرده اند ـ نیست.

·        مسئله عرضه نیچه ئیسم، اگزیستانسیالیسم (شاملوئیسم) و حتی اخیرا پوپریسم چه بسا در زر ورق مارکسیسم است.

·        فقر نظری چپ و ملت ایران بطور کلی هراس انگیز است و روشنگری بنیادی و توده گیری را الزامی می سازد.

·        با گردآمدن مشتی بی شعور، سازمان و حزب طبقه کارگر تشکیل نمی شود.

·        خیلی ممنون

کورش یاری

·        ای دوست نوشته ات به انسان امید می دهد.

·        یک پیشنهاد برای دوچندان کردن آگاهی تان.

·        بنطر من با چپ نامیدن آنها، تحلیل تان اشتباه آغاز می شود.

·        برای مطالعه و کسب آگاهی هیچ وقت دیر نیست؟

·        به سایت آرمان و اندیشه نگاهی بینداز و ببین رودخانه از کجا گل آلود شده است.

·         

·        این بدان می ماند که منتظر کسی و یا چیزی باشیم.

·        خودشناسی، روشنگری و تشکیل فرهنگ نوین حداقل کاری است که همه باید از آنجا آغاز کنیم. 

ربابه

اشاره ای به مفهوم «امپریالیسم»

·        در «موج اول تئوری های مربوط به امپریالیسم» به قول اندرسون (۲۰۰۱، ص ۳)، تحلیل های مارکسیسی از نقطه نظرهای زیر با یکدیگر انطباق دارند و «مرحله» معینی از توسعه کاپیتالیستی را تعیین می کنند:

۱

·        «فشار بر خارج»

۲

·        سیاست تصرف گسترش طلبانه

۳

·        رقابت بین الامپریالیستی

·        در بحث های سال های ۶۰ و ۷۰ نیز مفهوم «امپریالیسم» همچنان برای تعیین دوره معینی از توسعه کاپیتالیستی بکار می رود.

بهیزاد

·        طبق پیشنهاد کوروش به سایت «پیکار و اندیشه» سر زدم.

·        این سایت با این اسم بی مسما مرا بیاد زلفعلی بی مو و چراغعلی نابینا انداخت!

·        «سایت آرمان و اندیشه مروج اندیشه ی انتقادی در رابطه با فرهنگ و تاریخ اسلام از یک سو و نقد فلسفه ی عملی مارکسیست های ایرانی از سوی دیگر است.» 

سعید آوا

پژوهشگر

·        با سلام به دوستان و سپاس از ابرازمحبت و توضیحات عزیزان پروانه و حسن و ربابه و نیز تشکر از اظهار نظردوستان بهیزاد و کورش یاری، هرچند که دقیقأ متوجه منظوراین دو نفر اخیر نشدم.

·        اما حسن گرامی

۱

·         بانظر شما درمورد«نسیان دیالک تیک عینی حاکم..» و خطر«حذف قطبی از دیالک تیک به ازای مطلق کردن قطب دیگر» کاملأ موافقم.

·        به این می ماند که مثلأ از میزی حرف بزنیم که دوپایه اش را حذف کرده باشیم، یعنی خصلت میز بودن را از آن گرفته باشیم.

·        یا بخواهیم از جامعه طبقاتی کنونی، بدون اشاره به یکی از طبقات کار یا سرمایه، تحلیل داشته باشیم.

·        منتها اشارهً گذرای من (شاید بهتر بود توضیح بیشتری می دادم) به خطراصرار و تقدیس اتحادها و وحدت ها، ناظر برتجربه تلخ چپ سه دهه ما ست که وحدت به خاطر زیبایی وحدت و با نادیده گرفتن اختلافات عمیق نظری و تشکیلاتی و تاکتیکی و بواسطه رابطه های شکننده استوار بوده و تکرار آن می تواند تلاشی بیش از پیش چپ ما را به همراه داشته باشد.

·        یعنی «آفتابه لگن هفت دست، شام و ناهارهیچ!»

·        من اتحاد اصولی نظری و سیاسی و تشکیلاتی را اساسی و از الزاماتِ پیشبرد امر مبارزاتی می دانم.

۲

·        «فعالیت عملی در همراهی با توده های زحمتکش» اگر چنانچه آگاهانه و درجهتِ ارتقاء خواسته های توده ها به مبارزهً سیاسی و کسب قدرت نباشد، بقول شماضریبِ «خطر انحراف اکونومیستی» را بالا می برد.

·        براستی برقرای تعادل میان این دو وجه مبارزهً متوازی الجهت کار دشواری است.

·        لنینیسم (وچه بسا با اصلاحاتی درآن) می تواند چراغ منوری فراراه مبارزهً طبقاتی توده ها و روشنفکران همرو آنان باشد.

۳

·        دیدانتقادی و سطح توقع بالای شما باعث ارتقاء کار و کیفیت تحقیق و بررسی مسائل اجتماعی و افزایش مسئولیت محقق و نویسنده دراظهار نظرش می باشد.

·        کاری با ارزش و ستایش انگیز است.

·        ممنون.

·        موفق باشید

پایان