۱۴۰۱ آبان ۱۷, سه‌شنبه

درنگی در شعری از ناظم حکمت (۱)


میم حجری

ناظم حکمت


آن‌هایی که در خانه می‌گریند
واشک‌های‌شان را
هم‌چون زنجیری گران برگردن آویخته‌اند
با ما نیایند.
آن‌ها که در پوست دل خود زندگی می‌کنند
ما را دنبال نکنند !
در این‌جا:
میلیون‌ها قلب سرخ
در آتشی
که از خورشید فرو می‌افتد
می‌سوزند!
مردگان
در مبارزه مردند
آنان در خورشید مدفونند
وقت ماتم‌گرفتن نداریم!
 

پایان

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر