برگردان
۱
· گسترش طلبی به توسیع (وسعت بخشی به) عرصه نفوذ و سلطه دول و طبقات حاکمه اطلاق می شود.
۲
· گسترش طلبی مبتنی بر استثمار و سرکوب و ستم فرماسیون های اقتصادی جامعه بشری است.
۳
· گسترش طلبی به کمک وسایل اقتصادی، سیاسی و نظامی صورت می گیرد.
۴
· گسترش طلبی اقتصادی و سیاسی، ذاتی کاپیتالیسم است.
۵
· مبارزه در راه تسخیر مواد خام، بازارهای فروش کالا و مناطق تحت نقوذ نشان می دهد که گرایش سرمایه انحصاری، تعادل بخشیدن به تضادهای درونی کاپیتالیسم از طریق انبساط میدان خارجی است که به طور اجتناب ناپذیری به جنگ های امپریالیستی برای تجدید تقسیم جهان منجر می شود.
۶
· مبارزه بر سر تسخیر بازارها، کلیه رشته های اقتصادی و کشورها از قانونمندی های اقتصادی انحصارات سرمایه داری، از کشش آنها به سود، سلطه و انبساط قدرت خود سرچشمه می گیرد.
۷
· مبارزه میان سوسیالیسم و امپریالیسم در مقیاس جهانی، تشدید مبارزه طبقاتی در دول امپریالیستی، تسریع هر چه بیشتر بین المللی گشتن حیات اقتصادی در دول کاپیتالیستی به پیچیده تر گشتن مداوم گسترش طلبی منجر می شوند.
۸
· گسترش طلبی تحت شرایط حیاتی کنونی امپریالیسم در نمودهای نوین عرض اندام می کند.
۹
· مشخصه گسترش طلبی امپریالیسم، تنگتر گشتن میدان گسترش طلبی، در اثر تشکیل سیستم سوسیالیستی جهانی و در اثر تشدید رقابت و مبارزه بر سر قدرت در پی بین المللی گشتن حیات اقتصادی است که به مونوپولیزاسیون (انحصاری کردن) بین المللی فراتر مجبور می سازد.
۱۰
· تشکیل انحصارات بین المللی و اینتگراسیون (همپیوندی) امپریالیستی، فرم هایی اند که در آنها، امروز میدان گسترش طلبی انحصارات جامه عمل می پوشد.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر