هاینریش گمکوف
برگردان
شین میم شین
فصل نوزدهم
افکاری راجع به جامعه آتی
۹
وقتی مارکس و انگلس به ضرورت و الزام دیکتاتوری پرولتاریا اشاره می کردند،
همزمان
روشن می کردند
که
قدرت دولتی پرولتری
هم
باید
فونکسیون سرکوب
را
ایفا کند
و
هم
فونکسیون ساختمان
را.
(ما با دیالک تیک سرکوب و ساختمان سر و کار پیدا می کنیم.
سرکوب ارتجاع سرنگون شده و ساختمان جامعه جدید.
مترجم.)
قدرت دولتی پرولتری
از
سویی
باید
سرمایه داران و کلان ـ زمینداران سرنگون شده
را
سرکوب کند و به لحاظ سیاسی و اقتصادی سلب قدرت کند
و
از
سوی دیگر
ساختمان جامعه جدید
را
در کلیه عرصه های زندگی سازمان دهد و رهبری کند
و
از کلیه دستاوردهای انقلاب در مقابل اقدامات ارتجاع
مدافعه به عمل آورد.
توسعه های بعدی در اتحاد شوروی، آلمان دموکراتیک و دیگر کشورهای سوسیالیستی
صحت و معتبریت عام این معارف مارکس و انگلس
را
اثبات کردند.
سؤال اما این بود که گذار به کمونیسم
در کدامین مرحله صورت خواهد گرفت؟
مارکس و انگلس
در آثار خود هنوز به این مسئله نپرداخته بودند.
تنها بر اساس تجارب کمون پاریس، زمینه برای بلوغ تأملات قبلی مارکس و انگلس فراهم آمد
و
مارکس
در نقد برنامه گوتا اعلام داشت
که
جامعه کمونیستی آتی
از
دو مرحله خواهد گذشت:
۱
مرحه اول جامعه کمونیستی
نظام جامعتی ئی که سوسیالیسم می نامیم
(مارکس و انگلس، «کلیات»، جلد ۲۵، ص ۴۷۹)
۲
مرحه دوم جامعه کمونیستی
نظام جامعتی ئی که کمونیسم می نامیم.
کلیه این مراحل گذار از کاپیتالیسم به سوسیالیسم، توسعه و تقویم (قوام یابی) سوسیالیسم، به مثابه اولین مرحله فرماسیون جامعه کمونیستی
و
نهایتا
گذار از سوسیالیسم به کمونیسم
به طور تدریجی و گام به گام صورت خواهند گرفت.
کلیه این روندها
کل عرصه حیات جامعتی را در برخواهند گرفت:
شیوه تولید
را
مناسبات تولیدی
را
توزیع نعمات مادی
را
سیاست
را
فرهنگ
را
ایده ئولوژی
و
اخلاق
را.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر