تحلیلی از
مسعود بهبودی
فروغ
فرخزاد
(۱۳۱۳
ـ ۱۳۴۵)
(1934
ـ 1966)
عصیان
(۱۳۳۶)
می کشیدی خلق را در راه و می خواندی:
«آتش دوزخ نصیب کفر گویان باد
هر که شیطان را به جایم بر گزیند او
آتش دوزخ به جانش سخت سوزان باد»
«آتش دوزخ نصیب کفر گویان باد
هر که شیطان را به جایم بر گزیند او
آتش دوزخ به جانش سخت سوزان باد»
۱
سؤال
این است
که
چرا
طبقه حاکمه ـ خدا
(الله)
مخالفین خود
را
پیرو
ابلیس
(شیطان)
قلمداد می کند؟
ابلیس
(شیطان)
اصلا کیست و چیست؟
ضمنا
چرا
به
بنده های مطیع
وعده بهشت برین با مخلفات مختلف می دهد
و
به
بنده های عاصی و یاغی
وعده عذاب الیم؟
علاوه
بر
اینها همه
این طرز تفکر و طرز رفتار طبقه حاکمه ـ خدا (الله)
به چه معنی است؟
۲
می کشیدی خلق را در راه و می خواندی:
«آتش دوزخ نصیب کفر گویان باد
هر که شیطان را به جایم بر گزیند او
آتش دوزخ به جانش سخت سوزان باد»
«آتش دوزخ نصیب کفر گویان باد
هر که شیطان را به جایم بر گزیند او
آتش دوزخ به جانش سخت سوزان باد»
ابلیس
(شیطان)
ـ بی اعتنا به بیوگرافی تئولوژیکی اش ـ
ضد تئولوژیکی طبقه حاکمه ـ خدا (الله)
است.
چرا
ضد تئولوژیکی طبقه حاکمه ـ خدا (الله) ؟
منظور از مفهوم ضد تئولوژیکی طبقه حاکمه ـ خدا (الله) چیست؟
۳
می کشیدی خلق را در راه و می خواندی:
«آتش دوزخ نصیب کفر گویان باد
هر که شیطان را به جایم بر گزیند او
آتش دوزخ به جانش سخت سوزان باد»
«آتش دوزخ نصیب کفر گویان باد
هر که شیطان را به جایم بر گزیند او
آتش دوزخ به جانش سخت سوزان باد»
هر چیزی مادی و فکری
اصولا
با
ضد دیالک تیکی اش
توأم است.
دیالک تیک
قبل از همه
حاوی عینیت است.
دیالک تیک
قبل از همه
چیزی عینی (اوبژکتیو)
است.
وجود درخود
(فی نفسه)
دارد.
دیالک تیک
وابسته به میل و اراده و هوس این و آن نیست.
چه بشریت باشد و چه نباشد،
دیالک تیک پروتون و الکترون
دیالک تیک انیون و کاتیون
دیالک تیک جذب و دفع
دیالک تیک اکسیداسیون و احیا
....
وجود دارد.
به دلیل همین عینیت و واقعیت و مؤثریت دیالک تیک است
که
چیزها، پدیده ها، روند ها و سیستم های هستی
تغییر، تحول و توسعه (تکامل)
می یابند.
سؤال
این است
که ضد دیالک تیکی طبقه حاکمه ـ خدا (الله) چیست؟
۴
برای پیدا کردن جواب به این سؤال
باید پرسید:
ضد دیالک تیکی طبقه حاکمه کیست؟
۴
می کشیدی خلق را در راه و می خواندی:
«آتش دوزخ نصیب کفر گویان باد
هر که شیطان را به جایم بر گزیند او
آتش دوزخ به جانش سخت سوزان باد»
می کشیدی خلق را در راه و می خواندی:
«آتش دوزخ نصیب کفر گویان باد
هر که شیطان را به جایم بر گزیند او
آتش دوزخ به جانش سخت سوزان باد»
ضد دیالک تیکی طبقه حاکمه،
توده
است.
به همین دلیل
ضد دیالک تیکی طبقه حاکمه ـ خدا (الله)،
توده ـ خدا
ست.
به قول
شاعر توده
(سیاوش کسرایی)
«خدای خاک»
است.
سؤال
اکنون
این است
که
چرا
تئولوژی
(فقه، شریعت)
ضد دیالک تیکی طبقه حاکمه ـ خدا (الله)
را
نه
توده ـ خدا
نه
حتی
طبیعت ـ خدا
بلکه
ابلیس
(شیطان)
جا می زند؟
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر