جهان پهلوان

 

سیاوش کسرائی

(1305 ـ 1374)

(اصفهان ـ وین)

(1340)  

·        جهان پهلوانا صفاي تو باد

·        دل مهر ورزان سراي تو باد

·        بماناد نيرو به جان و تنت

·        رسا باد صافي سخن گفتنت

·        مرنجاد آن روي آزرمگين

·        مماناد آن خوي پاكي غمين

·        به تو آفرين كسان، پايدار

·        دعاي عزيزان، تو را يادگار

·        روانت پرستنده ی راستي

·        زبانت گريزنده از كاستي

·        دلت پر اميد و تنت بي شكست

·        بماناد، اي مرد پولاد دست

·        كه از پشت بسيار سال دراز

·        كه اين در به اميد بوده است، باز

·        هلا رستم، از راه باز آمدي

·        شكوفا، جوان، سرفراز آمدي

·        طلوع تو را خلق آيين گرفت

·        ز مهر تو اين شهر، آذين گرفت

·        كه خورشيد در شب درخشيده اي

·        دل گرم بر سنگ بخشيده اي

·        نبودي تو و هيچ اميدي نبود

·        شبان سيه را سپيدي نبود

·        نه سوسوي اختر، نه چشم چراغ

·        نه از چشمه ی آفتابي سراغ

·        فرو برده سر در گريبان، همه

·        به گل سايه ی شمع پيچان، همه

·        به ياد تو، بس عشق مي باختند

·        همه قصه درد مي ساختند

·        كه رستم ـ به افسون ـ ز شهنامه رفت

·        نماند آتشي، دود بر خامه رفت

·        جهان تيره شد، رنگ پروا گرفت

·        به دل تخمه ی نيستي پا گرفت

·        به رخسار گل خون، چو شبنم نشست

·        چه گل ها كه بر شاخه ی تر شكست

·        بدي آمد و نيكي از ياد برد

·        درخت گل سرخ را باد برد

·        هياهوي مردانه كاهش گرفت

·        سراپرده عشق آتش گرفت

·        گر آوا در اين شهر آرام بود

·        سرود شهيدان ناكام بود

·        سمند بسي گرد (پهلوان)، از راه ماند

·        بسي بيژن مهر در چاه ماند

·         

·        بسي خون به تشت طلا رنگ خورد

·        بسي شيشه ی عمر بر سنگ خورد

·        سياووش ها كشت افراسياب

·        و ليكن تكاني نخورد آب از آب

·        دريغا ز رستم كه در جوش نيست

·        مگر ياد خون سياووش نيست؟

·        از اين گونه گفتار بسيار بود

·        نبودي تو و گفته در كار بود

·        كنون اي گل، اميد بازآمده

·        به باغ تهي، سرو ناز آمده

·        به يلدا شب خلق بيدار باش

·        به راه بزرگت هشيوار باش

·        كه در تنگنا كوچه نام و ننگ

·        كه خلق آوريده است در آن درنگ

·        تو آن شبرو ره گشاينده اي

·        يكي پيك پر شور آينده اي

·        بر اين دشت تف كرده از آرزو

·        تويي چشمه ی چشم پر جست و جو

·        تو تنها گل رنج پرورده اي

·        كه بالا گرفته، بر (میوه) آورده اي

·        به شكرانه، اين باغ خوشبوي كن

·        تو از باغي، اي گل، بدان روي كن

·        كلاف نواهاي از هم جدا

·        پي آفرين تو شد يك صدا

·        تو اين رشته ی مهر پيوند كن

·        پريشيده دل ها به يك بند كن

·        كه در هفت خوان، ديو بسيار هست

·        شگفتي دد آدمي سار هست

·        به پيكار ديوان نياز آيدت

·        چنان رشته اي، چاره ساز آيدت

·        عزيزا، نه من مرد رزم آورم

·        يكي شاعر دوستي پرورم

·        ز تو دل، فروغ جواني گرفت

·        سرودم ره پهلواني گرفت

·        ببخشا سخن گر درازا كشيد

·        كه مهرت عنان از كفم واكشيد

·        درودم تو را باد و بدرود هم

·        يكي مانده بشنو تو از بيش و كم:

·        كه مردي نه درتندي تيشه است

·        كه در پاكي جان و انديشه است.

 

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری

پایان