هنگام هنگامه ها (1)

سیاوش کسرائی 
(1305 ـ 1374)
(اصفهان ـ وین) 
(1345)  

·        هان ای شب خارایی

·        سنگ صبورم شو

·        و در گرد آتش پژمرده ام بهل

·         ای هاله نیلی فام،

·         تا بگویمت،

·         آنچه را که دیگر نمی توانمش نهفت

·        بختم کوتاه ماند

·        و دستم از آن، کوتاهتر

·         و تلاش ها همه آوار شدند

·        منم و بالاپوش سرما

·        بر گرده ام

·         و گرسنگی ـ یادگار ماندگار ـ

·        در روحم

·        و هزاران یاد دیگر

·        که رستاخیز وحشت انگیزشان

·         در پهنه جان من است

·        کجایید، ای واژه های گرمی بخش

·        که انگشتان یخ زده نمی یابدتان!

 

·         نه گل نیمباز تبسمی

·        و نه سوسوی مهربانی فانوس چشمی

·        چهره ها در تاریکی است.
 

·        گر محبتی وام کنم

·         به تخم مرغی، خواهمش فروخت

·        کجا بیضه می گذارید،

·        ای کلاغان درازعمر،

·        که دستبرد به آشیانه شما را

·        حافظ نسلی میرنده کنم؟

·         و چه بایدم کرد،

·        چون کفش های بیکاری

·        در هیچ پینه دوزی قابل تعمیر نیست؟

·        و از بلیط بخت آزمایی هم،

·         آنکه می خرد انتظار برد تواند داشت.

·        گیرم، که چشم دریده دریچه را

·         به روزنامه گرفتم

·        چگونه چشم از روزنامه برگیرم؟

·        و این خبر را عاقبت

·         در کدام روزنامه خواهند نوشت

·        که روزانه مردی را روزنامه

·        می کشد؟

·      ای انسان!  

·        تو را شایسته چنان است که

·        پرستار زیست نورس

·         در سیاره های آسمان باشی

·         نه قصاب کودکان سیاه و زرد

·         در قلب گرم زمین

·         باری چنان شد که مردمان

·        پی سودا و سود خویش گرفتند

·         آری، چنان شد که حتی برادران

·        و چون ما برادران را

·         روزی خواهی و روزی خواری

·        جدا می کرد،

·        گفتیم:

·        «چه جای تأسف، برادری بر جا ست»

·        و اینک که زنده مانده ام

·        تا جنگ برادران را مشاهده گر باشم

·         و پاشیدگی دماوند استحکام را

·        ببینم

 

·         ای دیوارهای بلند واقعیت

·        ای آینه های درهم افتاده ی راستی،

·        بگویید که آوار آرزو را

·        من چگونه تحمل کنم به تن؟

ادامه دارد.

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری 
با سپاس بیکران از مسعود