۱۳۹۵ آبان ۲, یکشنبه

عبد کلان ترها، نظام ها و «نظام» شناسی ها (9)


«نظام» را چگونه بفهميم
عبدی کلا نتری
سخنرانی در مرکز کِه ‌وُرکيان
دانشگاه نيويورک
( ۲۵ سپتامبر ۲۰۱۶) 
سرچشمه:
صفحه فیسبوک
 وی وی یان

تحلیلی از
یدالله سلطان پور

1
سطح سوم،
 تحليل عرصه ‌ی فرهنگی و ايدئولوژيک است،
يعنی
نحوه ‌ای که يک نظام به قلب‌ ها و ذهن‌ ها نفوذ مي‌ کند،
راه‌ های راضی نگهداشتن مردم
و
مشروع ساختن نظام،
چه رسانه ‌ای، چه از راه هنر يا موسيقی يا مراسم اعياد و عزاداری و فولکلور شيعی،
فرهنگ توده ‌گير، صدا و سيما، سينما، تئاتر،
 يا آموزش و پرورش، کودکستان و دبستان،
و کانال‌های ارتباطی ديگر

·        بیگانگی عبد «کلان» تر ها با تفکر مفهومی دراین بخش از پریشانگوئی هایش به طرز بارزی آشکار می گردد:

1
مشروع ساختن نظام  

·        مشروعیت بخشیدن به نظام آماج طبقه حاکمه است.
·        آماج در دیالک تیک وسیله و آماج می تواند وجود داشته باشد.

·        مراجعه کنید به دیالک تیک وسیله و آماج در تارنمای دایرة المعارف روشنگری  

2
چه رسانه ‌ای

·        رسانه های همگانی تمام کشوری و تمام ارضی (ملی و گلوبال)، وسیله و ابزار اند.
·        می توان گفت که دیالک تیک ابزار و آماج به شکل دیالک تیک رسانه (رادیو، تلویزیون، انترنت، مطبوعات، منابر، مجالس وعظ و مرثیه و غیره) و مشروعیت بخشی به نظام اجتماعی ـ اقتصادی بسط و تعمیم می یابد.

·        ولی از آنجا که عبد «کلان» تر ها با تفکر مفهومی بیگانه است، مجبور به روده درازی شده است:  

3
 چه از راه هنر

·        هنر یکی دیگر از عناصر روبنای ایده ئولوژیکی است.
·        هنر با رسانه تفاوت دارد.
·        رسانه های همگانی در انحصار طبقه حاکمه «ملی» و بین المللی اند.
·        امروزه البته می توان از انترنت تحت کنترل طبقه حاکمه برای روشنگری نیز استفاده کرد.
·        ولی زیر بمباران ایده ئولوژیکی طبقه حاکمه کمتر کسی برای روشنگری علمی و انقلابی تره خرد می کند.
·        خلایق عکس و سکس و لایک و لاس و لیس را به روشنگری علمی و انقلابی ترجیح می دهند.

·        هنر فرمی از شعور اجتماعی است و به مثابه شعور اجتماعی، پدیده ای طبقاتی است:
·        هر طبقه اجتماعی، هنر طبقاتی خاص خود را دارد:

الف
چه از راه هنر  

·        طبقه حاکمه فئودالی ـ فوندامنتالیستی و طبقه حاکمه امپریالیستی هنرمند (شاعر و نویسنده و مداح و نقاش و نوحه خوان و مرثیه خوان و غیره) خاص خود را دارند.  

ب
چه از راه هنر  

·        توده مولد و زحمتکش ملی و بین المللی هم هنرمند (شاعر و نویسنده و نقاش و تندیس ساز و فیلم بردار و غیره) خاص خود را دارد.

4
چه از راه هنر  

·        نه آثار هنری هنرمندان طبقه حاکمه به درد توده می خورند و نه آثار هنری هنرمندان توده به درد طبقه حاکمه.
·         هنرمندان طبقه حاکمه در خدمت مشروعیت بخشیدن به حاکمیت طبقه حاکمه اند.
·        در حالیکه هنرمندان توده در صدد احیای حاکمیت بر باد رفته و از یاد رفته توده و سرنگونی حاکمیت طبقه حاکمه فئودالی ـ فوندامنتالیستی و امپریالیستی اند.
·        هر گردی، گردو نیست.

5
يا موسيقی

·        مگر موسیقی به قول خود عبد «کلان» تر ها «زیرمجموعه» هنر نیست؟
·        برای چه آن را جدا از مجموعه فراگیر هنر تکرار می کند؟

·        موسیقی هم بسان دیگر عناصر هنر، طبقاتی است.
·        طبقه حاکمه فئودالی ـ فوندامنتالیستی ـ روحانی هم در سطح ملی و هم در مقیسا بین المللی دشمن سرسخت موسیقی و طرفدار مرثیه و نوحه است و از موسیقی برای کسب مشروعیت به سیستم عهد عتیقش نمی تواند بهره برگیرد.

·        طبقه حاکمه امپریالیستی موسیقی را به ابتذال می کشد و پورنوفیزه می کند تا کودکان و نوجوانان جهان را به لحاظ اخلاقی به لجن بکشد و جنده واره سازد.
·        طبقه حاکمه امپریالیستی از طریق ترانه های بند تنبانی، ایده ئولوژی خود را بطور غیر مستقیم و بی سر و صدا در روح و روان جامعه بشری رخنه می دهد.
·        موسیقی بندتنبانی وسیله مناسبی برای «به یغما بردن دل و دین توده است.» (سایه)   

6
مراسم اعياد

·        اعیاد ملی اولا ریشه های تاریخی دارند.
·        عید نوروز اصلا به طبقه حاکمه فئودالی ـ فوندامنتالیستی ـ روحانی ربطی ندارد.
·        این طبقه حاکمه مخالف سرسخت عید نوروز و جشن چهارشنبه سوری و سیزده بدر و غیره است.
·        عید نورزو به اجامر اشرافیت بنده دار و فئودال و روحانی تحمیل شده و برای نیاوردن به روی مبارک خویش، ادعا کرده اند که اول فروردین، روز تولد حضرت علی علیه السلام است.
·        عید نوروز را ممد رضا و فرح الدوله دیلمی و سطل ننه ات طلبیسم برای مشروعیت بخشیدن از در عقب به سلطنت پهلوی مورد بهره برداری قرار می دهند، نه اجامر جماران و جمکران.

·        این اجامر از آتش مقدس نه برای پریدن از روی شعله های سرخ سرکشش، بلکه برای به آتش کشیدن سینما ها و شهر نو ها استفاده می کنند.
·        برای پراندن استفاده می کنند و نه برای پریدن.

7
عزاداری

·        عزاداری و رابطه اشرافیت بنده دار و فئودال و روحانی با آن موضوع بحث انگیزی است:
·        روی این موضوع باید بحث مفصلی صورت گیرد.
·        مسئله عزاداری و قمه زنی و زنجیر زنی و غیره به این سادگی ها نیست.

ادامه دارد.

۱ نظر:

  1. ویرایش:
    طبقه حاکمه فئودالی ـ فوندامنتالیستی ـ روحانی هم در سطح ملی و هم در مقیاس بین المللی دشمن سرسخت موسیقی و طرفدار مرثیه و نوحه است و از موسیقی برای کسب مشروعیت به سیستم عهد عتیقش نمی تواند بهره برگیرد.

    پاسخحذف