۱۳۹۰ بهمن ۵, چهارشنبه

من نمی اندیشم، پس هستم!

زیستن در میان اشباح، کار ساده ‌ای ا‌ست:
کافی‌ ا‌ست، از خود تهی شده باشی‌!

یوسف صدیق (گیلراد)

۱۳۹۰
سرچشمه:
اخبار روز
http://www.akhbar-rooz.com


تعادل


• سرزمینِ ترازو ندیده‌ی من
• به مدارا می‌‌اندیشد،

• بی‌ آنکه

• در خواب هم حتی
تعادل را نفس کشیده باشد.

کوک

• قرن بیست و یکم است.

• هر شب،
تلویزیون کوکم می‌‌کند،

• هر صبح، رادیو.

• من نمی اندیشم، پس هستم!


غبار
• زیستن در میان اشباح
• کار ساده ‌ای ا‌ست.

• کافی‌ ا‌ست، از خود تهی شده باشی‌
• و رنج هیچ «چرا» و «چگونه» ای
• غباری
• بر شانه ‌هایت نپاشیده باشد.

میم

این سه شعر موجز و مختصر ـ ضمن برخورداری از زیبائی فرمال ـ آئینه روشن حقیقت عینی جاری اند!
فشرده تر از این، بدشواری می توان از فاجعه فرهنگی تمام ارضی پرده برداشت.
عمر شاعر دراز باد!

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر