۱۳۹۰ بهمن ۴, سه‌شنبه

اوولوسیونیسم (1)

آگوست وایزمن (1834 ـ 1914)
بیولوگ (زیست شناس) آلمانی
مؤسس نئوداروینیسم
مهمترین تئوریسین اوولوسیون، در قرن نوزدهم پس از چارلز داروین

پروفسور گونتر کروبر

برگردان شین میم شین


• اوولوسیونیسم به آموزش متافیزیکی (غیردیالک تیکی) توسعه اطلاق می شود که توسعه را با اوولوسیون یکی می انگارد ومفهوم «اوولوسیون» را به معنی تغییرات کمی صرف، رشد کمی صرف کیفیت های از قبل آماده می داند.
• آموزش دیالک تیکی توسعه ـ اما ـ توسعه را وحدتی از تغییرات کمی و کیفی، تدریجی و جهشی، پیوسته و گسسته، سیستم نگهدار و سیستم شکن ، اوولوسیونی و روولوسیونی (انقلابی) می داند.

• اگر یکی از دو فرم فوق الذکر توسعه را از هم جدا کنیم و بطور یکجانبه مطلق نمائیم، آنگاه آموزش توسعه ئی بدست می آوریم که توسعه را یا بمثابه تغییر صرفا کمی، لاینقطع و پیوسته تصور می کند و یا بمثابه جهش های کیفی که بطور بی واسطه رخ می دهند.

• مورد اول این درک متافیزیکی توسعه را اوولوسیونیسم می نامند.

1

• اوولوسیونیسم بطور یکجانبه، گشتاور تغییرات تدریجی کمی را عمده می کند.

2

• اوولوسیونیسم بطور یکجانبه، گشتاور تداوم و یا پیوست را عمده می کند.

3

• اوولوسیونیسم بطور یکجانبه، گشتاور تغییرات جهشی و گسست در روندهای توسعه را انکار می کند.

4

• اوولوسیونیسم همه چیزها و پدیده ها را ازلی (از ازل موجود) تصور می کند که تحت شرایطی فقط بصورت نطفه ای و غیر قابل ادراک حسی وجود داشته اند.

5

• اوولوسیونیسم توسعه (تکامل) را در بزرگتر و یا کوچکتر شدن کیفیت های موجود خلاصه می کند و آن را روند رشد ساده می داند و بس.

6

• در چارچوب اوولوسیونیسم، نحوه تشکیل کیفیت های جدید، توسعه ماده از نازل به عالی قابل درک نیست و یا باید برای توضیح آن، دست بدامن اصل ماورای طبیعی شد.
• زیرا کیفیت ازلی که شکوفا می شود، بی آنکه تغییر کیفی پیدا کند، باید دارای منشاء ماورای تجربی باشد، مثلا مخلوق خدا باشد.

7

• از این رو ست که اوولوسیونیسم، نتایج نهائی ایدئالیستی را ناگزیر در بطن خود دارد.

8

• بیانگر بارز اوولوسیونیسم «تئوری پره فرماسیون» (تشکیل یافته از قبل) است که در قرون هفدهم و هجدهم، به نمایندگی لایب نیتس، مالپیگی، هالر و امثالهم مطرح شد و بعدها در بیولوژی (زیست شناسی) توسط وایزمن مدرنیزه گردید.

• بر مبنای این نظریه، هر موجود زنده ای در کلیه اجزای خود ـ پیشاپیش ـ در تخم و یا در دانه، تشکیل شده و هیچ چیز کاملا جدیدی نه بطور اونتوژنتیکی پدید می آید و نه بطور فیلوژنتیکی (تئوری منشأ انواع)

• بنا بر این تئوری، هر فرمی ـ اگر هم بسیار کوچک و نامرئی و مستور ـ باید از آغاز وجود داشته باشد.

(تئوری پره فرماسیون بر آن است که کل ارگانیسم از قبل در نطفه و یا تخم تشکیل می شود و بعد فقط و فقط شکوفا می گردد و رشد می کند.
• تئوری مخالف آن، تئوری اپیگنزه نام دارد که بر آن است که ساختار و اعضای ارگانیسم در روند توسعه فردی تشکیل می شود.
• در قرن نوزدهم تئوری پره فرماسیون باطل اعلام می شود و تئوری اپیگنزه اثبات می گردد. مترجم)

ادامه دارد

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر