۱۳۹۹ دی ۲, سه‌شنبه

درنگی در شعر فروغ تحت عنوان «چرا توقف کنم، چرا؟» (۴)

اشعار فروغ فرخزاد

 درنگی 

از

ربابه نون

۱

چرا توقف کنم؟


راه از میان مویرگ‌های حیات می‌گذرد
کیفیت محیط کشتی زهدان ماه
سلول‌های فاسد را خواهد کشت
و 

در فضای شیمیایی بعد از طلوع
تنها صدا ست
صدا که ذوب ذره‌های زمان خواهدشد.

اکنون دلایل دیگر فروغ برای پرهیز از توقف ارائه می شوند.

فروغ برای استدلال (اقامه دلیل) از مفاهیم زیر استفاده می کند:

عبور راه از میان مویرگ های حیات

امحای سلول های فاسد به برکت کیفیت محیط کشتی زهدان ماه

ذوب صدا در فضای شیمیایی بعد از طلوع در ذره های زمان

 

روی این مفاهیم مدرن فروغ باید کار کرد.

 

۲

راه از میان مویرگ‌های حیات می‌گذرد

 
index

عبور راه از میان مویرگ های حیات

سرخرگ‌های کوچک به مویرَگ‌هایی منتهی می‌شوند که کوچک‌ترین رگ‌های بدن هستند. 

تبادل مواد بین خون و یاخته‌های بدن، 

در این رگ‌ها انجام می‌شود. 

وقتی سرخرگ وارد اندامی می‌شود، مانند ریشه گیاه شاخه شاخه می‌شود و در آخر به رگ‌های بسیار باریکی که دیواره آن‌ها بسیار نازک است تبدیل می‌شود. 

به این رگ‌های کوچک مویرگ می‌گویند. 

مویرگ‌ها خون را بین سلول‌ها توزیع می‌کنند. 

یعنی غذا و اکسیژن را به سلول‌ها می‌دهند 

و 

در عوض 

مواد زاید و دی‌اکسید کربن 

را 

از آنها می‌گیرند. 

 

دیالک تیک داد مواد حیاتی و ستد زباله های حاصله

توسط مویرگ ها صورت می گیرد.

منظور فروغ هم همین است:

راه 

نه

از

بر و بیابان های لم یزرع،

بلکه از میان مویرگ های حیات می گذرد و رهرو انقلابی باید از همین راه بگذرد.


۳

کیفیت محیط کشتی زهدان ماه
سلول‌های فاسد را خواهد کشت

 

درمان آندومتریوز در ساری 

بقای صدا در فضای شیمیایی بعد از طلوع

ذوب صدا در ذره های زمان


  زِهدان 

(رحم)

اندامی است در بدن جنس ماده پستانداران که جنین در آن به‌وجود آمده و رشد می‌کند تا هنگام زایمان فرا رسد. 

رحم مانند یک گلابی وارونه در محوطهٔ لگن و در خط وسط، میان مثانه و رکتوم قرار دارد. 


فروغ

ماه را فمینیزه می کند.

زهدان ماه را به کشتی تشبیه می کند.

ماه در حالت هلال

واقعا هم شبیه کشتی است و محیط آن منور است.

فروغ برای همین محیط منور ماه

فونکسیون ضد عفونی قایل می شود که کشنده سلول های فاسد است.

 
نتیجه حاصله این است که هراسی از حرکت نیست.
 
۴
در فضای شیمیایی بعد از طلوع
تنها صدا ست
صدا که ذوب ذره‌های زمان خواهدشد.

 
فروغ
فضای پس از طلوع
را
به
صفت شیمیایی
متصف می کند.
فضای شیمیایی ئی که در آن همه چیز از بین می رود.
چرا؟
برای اینکه در فضای شیمیایی همه چیز اتمیزه می شوند.
یعنی به ذرات اولیه تجزیه می شوند.
استثناء در این میان
صدا
ست.
صدا
در ذرات زمان ذوب می شود.
 
زمان
بدین طریق
ماتریالیزه می شود.
ذرات زمان
بساط شط مذاب روان آتشفشان
صدا را در خود ذوب می کنند و با خود می برند.
 
منظور فروغ از صدا
همانطور که ذکرش گذشت، 
کار و آثار کار انسان کوشنده و رونده و جنبنده است. 

ادامه دارد.
 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر