حیدر
بابایه سلام
سید محمد حسین
بهجت تبریزی
(۱۲۸۵ - ۱۳۶۷)
ترجمه، ویرایش و تحلیل
از
میمحا نجار
15
داشلى بولاخ داش- قومونان دوْلماسین
باخچالارى سارالماسین، سوْلماسین
اوْردان کئچن آتلى سوسوز اولماسین
دینه:
«بولاخ،
خیرون اوْلسون آخارسان
افقلره خُمار- خُمار باخارسان.»
افقلره خُمار- خُمار باخارسان.»
·
معنی تحت اللفظی:
·
خدا کند که داشلی بولاخ، از شن و سنگریزه
پر نگردد و باغچه هایش زرد و پژمرده نگردند و سواری که از کنارش می گذرد، تشنه
نماند.
·
بگو:
·
«چشمه، خوش به حالت که جریان می یابی و با
چشمان خمار آفاق را از نظر می گذرانی.»
1
داشلى
بولاخ داش- قومونان دوْلماسین
·
شهریار آرزو می کند که داشلی بولاخ
در اثر انباشت شن و ماسه و سنگریزه خشک نشود.
·
آب برای سکنه ایران، ارزشمندترین
نعمت مادی است.
·
شادی هیچ ملتی برای تهیه آب به
اندازه ایرانی ها زجر و زحمت نکشیده و سرمایه گذاری نکرده است و هیچ ملتی به
اندازه ایرانی ها بر سر آب با همنوعانش نجنگیده است.
·
در این بند شعر شهریار همین مسئله تداعی
و طرح می شود.
·
دلیل محبوبیت فراگیر شعر حیدر بابا
فقط فرم ساده و شیوا و دلنشین آن نیست.
·
در شعر حیدر بابا ناتورالیسم سرشته
به عواطف و احساسات و آرزو های شریف انسانی تبیین می یابد.
·
برداشت مثبتی که فریدون مشیری از
شعر شهریار دارد، ضمنا به همین دلیل است.
2
باخچالارى سارالماسین ، سوْلماسین
باخچالارى سارالماسین ، سوْلماسین
·
احتمالا در حواشی داشلی بولاغ،
باغچه های گل وجود داشته است.
·
شهریار دلش نمی خواهد که چشمه خشک
شود و گل های باغچه زرد شوند و و پژمرده شوند.
·
در این مصراع شعر نیز ناتورالیسم موج
می زند.
·
پیوند عاطفی شاعر با باغچه و گل
های آن.
·
شهریار ابدیت زیبائی های طبیعی را آرزو
می کند و پاسداری از آنها را عملا توصیه
می کند.
3
اوْردان کئچن
آتلى سوسوز اولماسین
·
با این مصراع شعر ناتورالیسم به هومانیسم
گره می خورد:
·
شهریار دلش نمی خواهد که سواری به دلیل
خشک گشتن چشمه، تشنگی کشد و رنج برد.
·
آنچه آرزوئی ساده و پیش پا افتاده
می نماید، عزیز ترین و ارجمند ترین فضیلت انسانی است.
4
دینه:
«بولاخ،
خیرون اوْلسون آخارسان
افقلره خُمار- خمار باخارسان.»
افقلره خُمار- خمار باخارسان.»
·
حیدر بابا در این بیت شعر، فونکسیون
قاصدی را کسب می کند تا به داشلی بولاخ پیام شاعر دور افتاده از دیار کودکی اش را
برساند.
·
شهریار چشمه را در خاطر خود آنتروپومورفیزه
می کند.
·
چشمه به انسانی شباهت کسب می کند که
پیش می رود و با چشمان خمار آفاق را نظاره می کند.
·
در این بیت شعر، احتمالا حال و
هوای فیزیکی ـ استه تیکی چشمه تصور و تصویر می شود که فوق العاده زیبا و مؤثر است.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر