شعری از مجید نفیسی (14)

مرگ گئومات

ادامه

  

·        وقتی که کامبیز دیوانه، هنوز در مصر به سر می برد

·        دو برادر مجوس در ماد بر او شوریدند.

·        او پیش از رفتن به مصر،

·        یکی از این دو را گماشته بود

·        تا در نبود او از کاخ پاسداری کند.

·        کاخدار او می دانست که شمار اندکی از مردم

·        از مرگ هیولا آگاهند

·        پس برادرش را به تخت نشاند

·        که هم نامش هیولا بود

·        و هم به پسر کوروش شباهت داشت.

·        آنگاه او به همه ی ایالت ها پیام فرستاد

·        که باید از این پس از هیولا فرمان برند

·        زیرا کامبیز دیوانه شده است.

·        پیکی که به سوی مصر رفته بود

·        کامبیز را در لشکرگاهش دیدار کرد

·        در شهر اکباتان، ایالت سوریه

·        و بی واهمه خبر را به او داد.

·        کامبیز از زنده بودن برادر در شگفت شد

·        و رایزنش را به نزد خود فرا خواند.

·        او از چاپار پرسید:

·        «آیا تو به چشم خود هیولا را دیده ای؟»

·        چاپار گفت که فرمان را

·        از زبان کاخدار شنیده

·        و از زمانی که هیولا با کامبیز به مصر آمده

·        او را ندیده است.

·        رایزن به کامبیز گفت:

·        «یافتم!

·        نام برادر کاخدار نیز هیولا است

·        و همو ست که اکنون بر تخت نشسته.»

·        پس کامبیز دریافت که منظور پیک در خواب

·        از غاصبی که بر تخت شاهی نشسته

·        هیولای مجوس بوده، نه شاهزاده هیولا

·        و او، بی جهت، برادرش را کشته است.

·        پس دیوانه وار فریاد کشید:

·        «نه!»

·        و بر روی اسب پرید

·        تا بی درنگ به پارس بازگردد

·        و هیولای مجوس را به هلاکت رساند.

·        اما شمشیرش از نیام درآمد

·        و نوک آن به کشاله ی رانش فرو رفت

·        درست در نقطه ای از بدن که او خود مدتی پیش

·        آپیس، گاو مقدس مصر را مجروح کرده

·        و باعث مرگ او شده بود.

·        کامبیز فریاد کشید:

·        «نام این محل چیست؟»

·        و چون شنید:

·        «اکباتان»،

·        دانست که اجلش فرا رسیده

·        زیرا پیشگویان شهر بوتو به او گفته بودند

·        که او در اکباتان خواهد مرد

·        و او گمان کرده بود که

·        اکباتان در ایالت ماد را می گویند.

·        پس کامبیز همه ی فرماندهان پارسی را گرد آورد و گفت:

·        «هیچ کس نمی تواند خط سرنوشت را بخواند

·        من به ناروا برادرم هیولا را کشتم

·        و ناخواسته زمینه را برای ظهور یک غاصب فراهم کردم.

·        ای پارسیان اگر نمی خواهید سلطنت بار دیگر به ماد برگردد

·        بلکه همچنان در خاندان کوروش باقی بماند

·        هر چه زودتر هیولای مجوس را از میان بردارید

·        چه به زخم شمشیر چه به سرانگشت تدبیر.»

·        اما فرماندهان پارسی هیچ یک حرفش را باور نکردند

·        زیرا می پنداشتند که او می خواهد با این حرف ها

·        آنها را بر ضد برادر خود بشوراند.

·        باری کامبیز درگذشت، بدون فرزند

·        و هیولای مجوس برای هفت ماه سلطنت کرد.

·        در این دوران، مردم همه ی ولایات خرسند بودند

·        زیرا شاه نوین برای سه سال

·        دادن سرباز و مالیات را به آنها بخشیده بود.

·        هنگامی که هیولا به دست هفت پنهانکار همپیمان کشته شد

·        مردم همه ی ولایات مگر پارسیان

·        در مرگ او به سوگ نشستند.

« تاریخ هرودوت»،

کتاب سوم.

پایان

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری