شبنم

سیاوش کسرائی

(1305 ـ 1374)

(اصفهان ـ وین)  

·        در نشیب پر شتاب برگ ها

·        شبنمی هستم، سراپایم نگاه

·        اشک شب بودم، شدم لبخند صبح

·        بر لب گل می شوم، تصویر آه

·        لرزش جان مرا اندک مبین

·        پیکرم گهواره ی خورشید ها ست

·        سینه ی تنگم پر از توفان و موج

·        چشم من لبریز از امید ها ست

·        در دلم فریاد تندرهای خشم

·        در سرم اندیشه دریا شدن

·        از بلورین جامه بیرون آمدن

·        پر شدن، آوا شدن، صحرا شدن

·        سایه ی هستی به سیمایم، چنان

·        نقش های دلکش رنگین کمان

·        خنده، خالی از بدی های زمین

·        سینه سرشار از نگاه آسمان

·        من دمی از روزگارم، بی درنگ

·        کنده از دیروز و در فردا نهان

·        گرچه مرگم کام بگشوده است، باز

·        شبنم خندان به راه خود روان

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری

پایان