۱۳۹۳ مهر ۲۷, یکشنبه

ما باز می گردیم


محمود حیاتی

سرچشمه:

 صفحه فیسبوک

دایرة المعارف روشنگری




·        ما باز می گردیم

·        با عطر سنبله ها
·        با خنجری در کتف
·        و چراغی دردست.

·        از شب زمین باز می گردیم،
·        به گناه آنکه آتش مقدس را
·        ـ چونان پرومته ـ  
·        از خدایان ربودیم .

·        ما بی گمان باز می گردیم  
·        به قله هایی که ناخواسته،
·        از فرازش سقوط کردیم.

·        با قهرمانان تیرباران شده در سانتیاگو،
·        با انگشتان بریده ی خارا
·        و گیتاری که شعر رهایی می نواخت.

·        با خاکستر اجساد مان در هیرو شیما،
·        با جسدهای باد کرده مان،
·        در آب های اندونزی.

·        با بدن های تکه تکه شده مان،
·        در ویتنام
 
·        و با شما سخن می گوییم،
·        ای نبیره های مان،
·        با دهانی،
·        که خدایان سرمایه و غارت،
·        به گلوله اش بستند.

·        ما باز می گردیم،
·        با نان و صلح،
·        با عطر سنبله ها،
·        و رؤیا های سوخته ی انسان.

·        ما همنشین آفتابیم،
·        که سایه های انبوه ابر تهمت،
·        خاموش مان نکرد.

·        ما باز می گردیم
·        به قله هایی که مومیایی مردگان،
·        بر فرازش پرچم فتح افراشته اند
·        و با شما ای نبیره های مان،
·        از شب زمین می گوییم: 
·        از «دموکراسی»   
·        «پروستوریکا»   
·        « گلاسنوست» 
  
·        و از شرافت اجداد تان،
·        که پادوهای خدایان سرمایه
·        قربانی اش کردند.

·        ما فرزند آفتابیم،
·        فرزند باران و گندم و نور،
·        فرزند رنج.

·        ما ققنوسیم،
·        در جنگ هزارباره ی آتش
·        در همه ی سلول های جهان شکنجه شدیم ،
·        اعدام مان کردند،
·        به گناه آنکه آتش مقدس را از خدایان ربودیم،
·        در قربانگاه های فاشیسم،
·        در زندان های ایران،
·        در ایرلند،
·        در آفریقا،
·        در جنگل های بولیوی

·        اما سایه های انبوه ابر تهمت،
·        خاموش مان نکرد.

·        ما باز می گردیم،
·        با خنجری در کتف
·        و چراغی در دست.

·        با دل هایی پر امید
·        و سرگذشتی که سزاوارش نبودیم،
·        زیرا باور داریم،
·        که زمین،
·        جولانگاه اندیشه های مرده نیست.

·        زیرا باورداریم،
·        که سرمایه،
·        کلام آخر تاریخ نیست.

پایان
ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری

۱ نظر: