محمود حیاتی
سرچشمه:
صفحه فیسبوک
دایرة المعارف
روشنگری
·
ما باز می گردیم
·
با عطر سنبله ها
·
با خنجری در کتف
·
و چراغی دردست.
·
از شب زمین باز می گردیم،
·
به گناه آنکه آتش مقدس را
·
ـ چونان پرومته ـ
·
از خدایان ربودیم .
·
ما بی گمان باز می گردیم
·
به قله هایی که ناخواسته،
·
از فرازش سقوط کردیم.
·
با قهرمانان تیرباران شده در سانتیاگو،
·
با انگشتان بریده ی خارا
·
و گیتاری که شعر رهایی می نواخت.
·
با خاکستر اجساد مان در هیرو شیما،
·
با جسدهای باد کرده مان،
·
در آب های اندونزی.
·
با بدن های تکه تکه شده مان،
·
در ویتنام
·
و با شما سخن می گوییم،
·
ای نبیره های مان،
·
با دهانی،
·
که خدایان سرمایه و غارت،
·
به گلوله اش بستند.
·
ما باز می گردیم،
·
با نان و صلح،
·
با عطر سنبله ها،
·
و رؤیا های سوخته ی انسان.
·
ما همنشین آفتابیم،
·
که سایه های انبوه ابر تهمت،
·
خاموش مان نکرد.
·
ما باز می گردیم
·
به قله هایی که مومیایی مردگان،
·
بر فرازش پرچم فتح افراشته اند
·
و با شما ای نبیره های مان،
·
از شب زمین می گوییم:
·
از «دموکراسی»
·
«پروستوریکا»
·
« گلاسنوست»
·
و از شرافت اجداد تان،
·
که پادوهای خدایان سرمایه
·
قربانی اش کردند.
·
ما فرزند آفتابیم،
·
فرزند باران و گندم و نور،
·
فرزند رنج.
·
ما ققنوسیم،
·
در جنگ هزارباره ی آتش
·
در همه ی سلول های جهان شکنجه شدیم ،
·
اعدام مان کردند،
·
به گناه آنکه آتش مقدس را از خدایان
ربودیم،
·
در قربانگاه های فاشیسم،
·
در زندان های ایران،
·
در ایرلند،
·
در آفریقا،
·
در جنگل های بولیوی
·
اما سایه های انبوه ابر تهمت،
·
خاموش مان نکرد.
·
ما باز می گردیم،
·
با خنجری در کتف
·
و چراغی در دست.
·
با دل هایی پر امید
·
و سرگذشتی که سزاوارش نبودیم،
·
زیرا باور داریم،
·
که زمین،
·
جولانگاه اندیشه های مرده نیست.
·
زیرا باورداریم،
·
که سرمایه،
·
کلام آخر تاریخ نیست.
پایان
ویرایش از تارنمای دایرة المعارف
روشنگری
این نظر توسط نویسنده حذف شده است.
پاسخحذف