شین میم شین
باب دوم
در احسان
حکایت یازدهم
(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۶۶)
بخش دوم
ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم!
۱
بنده خویشتنم خوان، که به شاهی برسم
مگسی را که تو پرواز دهی، شاهین است.
معنی تحت اللفظی:
اگر تو مرا بنده خود قلمداد کنی، مثل این خواهد بود که من به مقام شاهی برسم.
اگر تو مرا مثل مگس تصور کنی، من به مقام شاهین خواهم رسید.
سعدی
در این بیت غزل،
دیالک تیک عشق
را
به شکل دیالک تیک بنده و بنده دار و مگس و شاهین بسط و تعمیم می دهد و آن را به شکل دیالک تیک واره همه چیز و هیچ مسخ و مثله و مخدوش می کند.
در تئوری عشق سعدی،
عاشق
بنده واره، هیچ واره و زباله واره تصور و تصویر می شود
و
معشوق
شاه واره، شاهین واره و همه کاره
جا زده می شود.
از برابری عاشق و معشوق
دیگر اثری باقی نمی ماند.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر