میم حجری
مهوش موسوی
ما مجازیم شاهنامه تو را هم نقد کنیم!
مشاهیر ادبی تو را هم پایین بکشیم.
افتخارات ملی تو را افشا کنیم.
بلدی جواب بده.
بلد نیستی بخوان، گوش بده و فکر کن!
بیتی که میگوید:
زن و اژده ها هر دو در خاک به
جهان پاک از این هر دو ناپاک به
زنان را ستایی سگان را ستای
که یک سگ به از صد زن پارسای
این را افتخار ادبی شماها گفته نه باقر آقای بقال سر کوچه.
روی همین افتخارات ادبی، روی همین سنتها، روی همین باورها،
جمهوری اسلامی سبز شد.
خمینی رعدی در آسمان بی ابر نبود.
سؤال این بود که مخاطب مهوش موسوی کیست؟
قبل از پیدا کردن جواب به این سؤال،
سری به شاهنامه فردوسی بزنیم.
ابوالفضل خطیبی
شاهنامه‌پژوه
در مصاحبه‌ای با ایسنا
گفته است:
ما که با شاهنامه کار می‌کنیم،
می‌بینیم این
بیت در هیچ یک از ۱۵ نسخۀ قدیمی و معتبر شاهنامه
که مبنای تصحیح انتقادی
خالقی مطلق از شاهنامه است،
وجود ندارد.
در چاپ‌های ژول مول و مسکو و حتی
چاپ کم‌اعتبار بروخیم نیز نیست.
این بیت در برخی از چاپ‌های کم‌اعتبار
شاهنامه مانند ترنر ماکان و بمبئی ۱۲۷۶ قمری که اساس آن‌ها نسخه‌های
کم‌اعتبار و متأخّر شاهنامه بوده،
آمده است.
طبعاً این بیت جعلی و ساخته و
پرداخته دیگران است و سروده فردوسی نیست.
این‌جا می‌توانیم نگاه صددرصدی
داشته باشیم و قاطعانه براساس نسخه‌شناسی و سبک‌شناسی بگوییم
این بیت از
فردوسی نیست،
در ذهنیت فردوسی هم نیست که چنین بیت‌هایی را بگوید.
فردوسی
زن‌ستیز نیست
و
آن دسته از بیت‌هایی که در آن‌ها زنان نکوهش شده‌اند
یا
الحاقی‌اند و یا دیدگاه و نظرگاه قهرمانان شاهنامه است نه خودِ شاعر.
علیرضا قیامتی
شاهنامه‌پژوه و استاد دانشگاه
به ایسنا میگوید:
در اصول نسخه‌شناسی،
ما ۲۰ نسخه اصلی و
معتبر از شاهنامه داریم
که
پیش از قرن دهم هستند و در هیچ‌کدام این
نسخه‌ها
این بیت دیده نمی‌شود.
اکنون این سؤال پیش می آید که مهوش موسوی به این نقطه نظرات شاهنامه پژوهان
بی اعتنا بوده است؟
مهوش موسوی
که
خود را خیلی خیلی مدرن و انقلابی قلمداد می کند،
به ابیات زن ستایانه شاهنامه حتی اشاره ای نمی کند.
مثلا
زنان شان چنینند، ایرانیان
چگونه اند گردان و جنگاوران
که
از قول دشمن ایرانیان در شاهنامه نقل می شود.
ما بعد به این موضوع بر می گردیم.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر