پروفسور دکتر هاینتس پپرله
برگردان
شین میم شین
۱۰
· سودای اصلی ترادیسیونالیسم ـ از این رو ـ ماهیتا حمله بر ایده های روشنگری و محتوای راسیونالیستی و ماتریالیستی فلسفه بورژوازی نوخاسته بوده است.
۱۱
· ترادیسیونالیست ها ـ قبل از همه ـ بر ضد ایده های مونتسکیو، روسو، ولتر و کوندرسه مبارزه می کردند.
خطوط اصلی آموزه های (تعالیم) ترادیسیونالیسم
· خطوط اصلی آموزه های ترادیسیونالیسم به شرح زیر بوده اند:
۱
· ساختار اوکی ژنالیستی بنیادی در مجموعه تفکر.
(اوکی ژنالیسم
در واقع
آموزه مربوط به علل هر از گاهی است.
اوکی ژنالیسم
یک آموزه تئولوژیکی ـ ایدئالیستی برای شانه خالی کردن از پاسخ به مسئله تأثیر متقابل واقعی و مسئله اساسی فلسفه است.
مترجم)
۲
· گرایش به فاتالیسم (تقدیرگرائی)
۳
· گرایش به کویه تیسم.
(کویه تیسم
به موضعگیری مبتنی بر انفعال تمامعیار اطلاق می شود که به طرز فلسفی ـ مذهبی اثبات می شود.
مثلا در مکتب فلسفی استوئا.
کویه تیسم
در قرن هفدهم، در کاتولیسیسم توسط جریانی عرفانی احیا شد.
حکم مرکزی این جریان عبارت از این بود که انسان باید «من» خود را وقف خدا کند، تا ضمن عبادت درونی به تماشای حق نایل آید و به آرامش و بی تفاوتی مطلق دست یابد.
کویه تیسم،
عبادت و فرم های مذهبی برونی را مانع تلقی می کند.
مترجم)
۴
· طرد هر عمل انقلابی که در جهت آماج ها و ایدئال های انسانی سیر کند.
۵
· تجلیل از وضع موجود به طور تاریخی «تشکیل یافته»
۶
· مقدم دانستن جامعه نسبت به فرد.
۷
· درک تئوکراتیکی از دولت.
(تئوکراسی
فرمی از حکومت است که در آن قدرت دولتی تنها به طور مذهبی مشروعیت کسب می کند
و
به وسیله نماینده خدا و یا روحانیت عملی می شود.
مترجم)
۸
· پسیمیسم (بد بینی) در رابطه با انسان.
(دمایستر می گفت:
«انسان ماهیتا فاسد است!»)
(پسیمیسم
درکی از زندگی است که همه چیز را زیر ذره بین بدبینی قرار می دهد.
پسیمیسم
به موضعگیری اصلی مبتنی بر زندگی ستیزی، به موضعگیری خالی از انتظار و امید اطلاق می شود.
مترجم)
۹
· پسیمیسم در رابطه با لیاقت و توان معرفتی انسان.
۱۰
· ایراسیونالیسم (خردستیزی)
۱۱
· گرایش به نومینالیسم
۱۲
· مقدم دانستن ایمان بر دانش.
۱۳
· مقدم دانستن اوتوریته بر عقل.
(اوتوریته
عبارت است از اعتبار و نفوذ مبتنی بر خدمت و یا سنت یک شخص و یا یک نهاد.
مترجم)
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر