شین میم شین
باب دوم
در احسان
حکایت یازدهم
(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۶۶)
بخش دوم
ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم!
۱
من از این بند نخواهم به در آمد، همه عمر
بند پائی که به دست تو بود، تاج سر است.
معنی تحت اللفظی:
من حاضر به رهایی از قید و بند فئودالی نیستم.
چون این قید و بند برای من، مثل تاج پادشاهی است.
سعدی
در این بیت غزل،
دیالک تیک عشق
را
به شکل دیالک تیک صیاد و صید بسط و تعمیم می دهد و بند اسارت را وارونه می سازد و به تاج سر تبدیل می کند.
این بیت شعر
جز ستایش بی شرمانه وابستگی نیست.
این بیت شعر
توهین به آدمیت انسان است.
معشوقی که عاشق را به اسرات ببرد، نه معشوق، بلکه جلاد است.
عشقی که موجب وابستگی عاشق شود، بدترنی نوع نفرت است.
عشق به کسی هرگز نباید بهانه وابستگی به او باشد.
چنین عشق
دیر یا زود به نفرت تبدیل می شود.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر