حکایت چهاردهم
(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۳۷ ـ ۳۸)
بخش دوم
۱
اگر گنج قارون به دست آوری
نماند
مگر آنچه بخشی، بری.
معنی تحت اللفظی:
ثروت دنیوی
قابل بردن به گور نیست.
فقط
احسان و انفاق
قابل بردن به گور است.
سعدی در این بیت شعر،
برای اثبات تئوری بخور ـ بپاش، دیالک تیک (۱) را به شکل دیالک تیک دادن و بردن، دیالک تیک احسان و اجر بسط و تعمیم می دهد و برای میزان (۲) ثروت نقش تعیین کننده ای قائل نمی شود.
جواب
سعدی در این بیت شعر، برای اثبات تئوری بخور ـ بپاش، دیالک تیک داد و ستد را به شکل دیالک تیک دادن و بردن، دیالک تیک احسان و اجر بسط و تعمیم می دهد و برای میزان کمی ثروت نقش تعیین کننده ای قائل نمی شود.
این ادعای سعدی، ادعای بی پایه ای بیش نیست.
ثروت اجتماعی، که سعدی برای سرپوش نهادن بر (۳) آن، از گنج صحبت می کند،
نتیجه کار عرقریز توده مولد و زحمتکش است،
که در دست مشتی انگل پتیاره متمرکز شده است.
جواب
ثروت اجتماعی، که سعدی برای سرپوش نهادن بر منشاء آن، از گنج صحبت می کند، نتیجه کار عرقریز توده مولد و زحمتکش است، که در دست مشتی انگل پتیاره متمرکز شده است.
آنها اصولا حق داشتن بیت المال را ندارند، که سعدی رهنمود بخور و بپاش صادر می کند.
این ثروت، غصبی است و باید دو باره به مالکیت (۴) در آید و نسل به نسل و به اشکال و صور گوناگون دست به دست شود.
جواب
این ثروت غصبی است و باید دو باره به مالکیت جامعه در آید و نسل به نسل و به اشکال و صور گوناگون دست به دست شود.
ثروت اجتماعی باید برای تولید وسایل تولید، تأسیس تأسیسات بهداشتی، فرهنگی، هنری، آموزشی، کارخانجات تولید مواد غذائی و مایحتاج عمومی دیگرصرف شود.
ثروت اجتماعی باید برای ساختن کودکستان، مدرسه، دانشگاه و مراکز پژوهشی صرف شود و زندگی و کار انسانها را تسهیل کند.
ثروت اجتماعی گنج باد آورده و مائده آسمانی نیست، که ببخشی و ثوابش را با خود به گور ببری.
ثروت اجتماعی به مجموعه اعضای همبود (جامعه) تعلق دارد و باید تکثیر شود و به نسل های بعدی انتقال یابد.
تئوری احسان،
توهین به اصالت انسان است.
خانه خراب کردن توده مولد و راندن آنان به خیل بی خانمانان و مجبور کردن آنان به تحصیل لقمه ای به ازای فروش عزت و غرور و شخصیت خویش باید خاتمه یابد.
انسان باید به سر (۵) فکری و جسمی خویش برگردد.
جواب
انسان باید به سر کار فکری و جسمی خویش برگردد.
حق (۶) یکی از مهمترین حقوق بشر محسوب می شود.
جواب
حق کار یکی از مهمترین حقوق بشر محسوب می شود.
هیچ جامعه ای و هیچ نظام اجتماعی ئی حق بیکار کردن اعضای جامعه را ندارد.
انسان بدون کار فکری و جسمی، نمی تواند انسان بودن خود را حتی برای خود احساس و اثبات کند.
کار
(۷) انسانی انسان
را
تشکیل می دهد،
کار،
فقط کار
و نه چیز دیگر.
جواب
کار
ماهیت انسانی انسان
را تشکیل می دهد،
کار،
فقط کار
و
نه چیز دیگر.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر