:format(jpeg):mode_rgb():quality(40)/discogs-images/A-6624120-1533287740-6020.jpeg.jpg)
ویرایش و درنگ
از
یدالله سلطان پور
یاغی
(۱۳۵۸)
۱
زندگي بايست در پيچ و خم راهش ز الوان حوادث رنگ بپذيرد
شفا در این بند شعر،
زندگی را پرسونالیزه می کند.
زندگی
به
رهروی
شباهت پیدا می کند، که در پیچ و خم راهش،
تحت تأثیر الوان حوادث
مرتب
رنگ عوض می کند و شق القمر می شود.
مهم برای شفای یاغی،
رنگ است و بس.
در زمان شاه،
«کتاب» های مسخره شعر منتشر می شدند
که کلمه خون،
تنها کلمه ای بود که به دیده می گذشت.
مهم برای اجامر خر و خردستیز
فقط
خون بود و بس.
۲
زندگي بايست يك دم يك نفس هم ز جنبش وا نماند
گر چه اين جنبش براي مقصدي بيهود باشد
مشخصه مهم زندگی از دید شفا
جنبش بی امان آن است.
حتی
اگر این جنبش
برای هیچ و پوچ باشد.
مهم
خود جنبش است و نه آماج جنبش.
تئوری شفایی جنبش برای جنبش.
این حرف مزخرف را برنشتاین پدر رویزیونیسم و دشمن دیالک تیک و انقلاب هم زده است:
جنبش
همه چیز
و
آماج
هیچ.
۳
زندگاني همچنان اب است
اب اگرراكد بماند چهره اش افسرده می گردد
بوي گند مي گيرد
در ملال ابگيرش غنچه لبخند مي ميرد
اهوان عشق از اب گلالودش نمي نوشند
مرغكان شوق در ايينه تارش نمي جوشند
زندگی که مسافر و رهرو بود، اکنون آب شده است
تا
شفا به اثبات جنبش مکانیکی کذایی بپردازد.
جنبش محض وجود ندارد.
جنبش در دیالک تیک جنبش و آرامش وجود دارد
که
فرمی از بسط و تعمیم دیالک تیک حرکت و سکون است.
اگر سکون نباشد، حرکت بی فرجام می ماند.
سکون
نسبی
است
و
حرکت مطلق است.
مثال:
آب در تحول دمایی (حرکت، جنبش)
تحت فشار جو
از صفر تا صد درجه سانتیگراد
مایع
است.
تحول دمایی آب به محض رسیدن به صد درجه سانتیگراد
متوقف می شود
(سکون، آرامش)
و
آب مایع
به
آب گازگونه
(بخار)
استحاله می یابد.
آبی که همیشه در جریان باشد، وجود ندارد.
آب
در
دیالک تیک جنبش و آرامش
در
دیالک تیک مایع و بخار (ابر)
و
مایع و یخ (برف، تگرگ)
وجود دارد.
همان آب روان بخار می شود.
یعنی به سکون نسبی می رسد و تغییر کیفیت می دهد.
بدون این سکون (حدهای عینی) استحاله اب به بخار محال است.
همان بخار آب (ابر) تحت فشار بالا به آب (باران) و باران به تگرگ و برف (یخ)
استحاله می یابد.
یعنی دیالک تیک حرکت و سکون (جنبش و آرامش) همیشگی است.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر