بهانه

سیاوش کسرائی

(1305 ـ 1374)

(اصفهان ـ وین)  

خون سیاوش

(۱۳۴۱)

·        دانه های باران به شیشه ها

·         ترانه دارد

·        در اجاق من آتشی

·         به چشمان من

·         زبانه دارد

·         بسته هر دری

·        خفته هر که خانه دارد

·        مرغ هوا هم آشیانه دارد

·        شب سمج می نماید و دل

·         بهانه دارد
 

·        دل هوای او

·        دل هوای می

·        دل هوای بانگ عاشقانه دارد

·        آن پرستو از دیار ما

·        بار غم به د ل

·         رفت و کس ندانم، کز او

·        نشانه دارد

·        غمنشسته باغ جان من

·         جنگلی است بی شکوفه، لیک

·        بنگر ای بهار دیر رس،

·        شاخه ها جوانه دارد

·         آتش بس است و شعله ها و دود

·        طرح او فکنده در نظر

·         با خیال او، نگاه من

·        خلوتی شبانه دارد

·        پشت شیشه ها

·        باد رهگذر

·        ترانه دارد.

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری

پایان