بهار می شود

سیاوش کسرائی

(1305 ـ 1374)

(اصفهان ـ وین)

·        یکی دو روز ديگر از پگاه

·        چو چشم باز می ‌كنی،

·        زمانه زير و رو

·        زمينه پرنگار می شود

·        زمين شكاف می ‌خورد

·        به دشت سبزه می ‌زند

·        هر آنچه مانده بود زير خاك

·        هر آنچه خفته بود زير برف

·        جوان و شسته ـ رفته آشكار می ‌شود

·        به تاج كوه

·        ز گرمی نگاه آفتاب

·        بلور برف آب می ‌شود

·        دهان دره ها

·        پر از سرود چشمه سارمی شود

·        نسيم هرزه پو

·        ز روی لاله های كوه

·        كنار لانه های كبك

·        فراز خارهای هفت رنگ

·        نفس زنان و خسته می ‌رسد

·        غريق موج كشتزار می ‌شود

·        در آسمان

·        گروه گله های ابر

·        ز هر كناره می ‌رسد

·        به هر كرانه می ‌دود

·        به روی جلگه ها غبار می ‌شود

·        در اين بهار، آه

·        چه يادها

·        چه حرف های ناتمام

·        دل پر آرزو

·        چو شاخ پر شكوفه باردار می‌ شود

·        نگار من

·        اميد نوبهار من

·        لبی به خنده باز كن

·        ببين، چگونه از گلی  

·       خزان باغ ما بهار می‌شود!

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری

پایان