جهان در عالم فارسی
فریاد ناصری
(۲۰ مارس ۲۰۲۱)
ویرایش و تحلیل
از
یدالله سلطان پور
۱
جهان در عالم فارسی
این عنوان «تحلیل» فریاد ناصری است.هدف او
تحلیل مفهوم جهان است.
ولی
نمی داند که مفهوم چیست و چگونه تشکیل می یابد.
به
همین دلیل
برای توضیح مفهوم جهان
به
عالم زبان فارسی
دخیل می بندد.
او
حتی به فرهنگ واژه های فارسی مراجعه نکرده است.
اگر مراجعه کرده بود، تحلیلش بهتر می گشت:
جهان
به
معانی زیر است:
جهیدن
گیتی
دنیا
عالم
کیهان
کره زمین
معمار مفهوم جهان
فرزانه ای بوده است.
چون
حرکت و تغییر و توسعه دنیا را می دانسته است:
به
همین دلیل
جهان
(یعنی جهنده و دگرگون شونده)
نام داده است
و
نه
همان
و
همیشه همان.
۲
جهان
دنیا و یا جهاندر
فلسفه اسلامی
به
معنی قطبی از دوئالیسم دنیا و عقبا
به
کار رفته است:
تئولوژی (فقه، شریعت) اسلامی
دیالک تیک ماده و روح (وجود و شعور)
را
به
شکل دوئالیسم دنیا و عقبا
هم
تحریف
کرده است
و
هم
وارونه.
نتیجه اش این شده
که
دنیا
دار فانی
قلمداد شده
و
عقبا
دار باقی.
در حالیکه قضیه بر عکس است:
دنیا
دار باقی
است
و
عقبا
دار واهی.
۳
اندیشیدن به مفهوم “جهان”
اندیشیدن به بن است.
جهان به نظر حریف
بن
است.
بیخ وبن
به
معنی ریشه است.
حالا منظور حریف از بن چیست، شنیدنی است.
اگر کسی بخواهد به مفهوم «جهان» بیندیشد،
باید به بن بینیدشد.
نه
به
مفهوم بن
بلکه به خود بن.
حریف
از
علامه جات جماران
است
و
نمی داند که مفهوم به چه معنی است.
مثال:
درخت
یک مفهوم بیولوژیکی است.
مفهوم درخت
نتیجه تجرید سرو و صنوبر و غیره است.
یعنی
همه مشخصات منحصر به فرد سرو و صنوبر و غیره
مورد صرفنظر قرار گرفته اند
و
وجه مشترک همه آنها،
برجسته گشته و در زبان فارسی، درخت، در زبان عربی، شجر، در زبان ترکی، آغاج، در زبان انگلیسی تری و ... نامیده شده است.
بدین طریق
دیالک تیک کلمه و مفهوم
(درخت به زبان های مختلف)
تشکیل یافته است:
کلمه
فرم
است
ظرف
است.
مفهوم
محتوا
ست.
مظروف
است.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر