جهان در عالم فارسی
فریاد ناصری
(۲۰ مارس ۲۰۲۱)
ویرایش و تحلیل
از
یدالله سلطان پور
۱
همه چیز در گستره‌‌ی وسیع سنت‌اند و گویای آن‌اند.
اگر از کسی دلیل نطلبند،
هر ادعایی را می تواند بکند.
حریف
همه چیز
را
در
گستره (عرصه) سنت کذایی
می بیند.
بدین طریق
واقعیت عینی
(طبیعت و جامعه)
تحت سیطره سنت کذایی
قرار داده می شود.
مثلا
زلزله و طوفان و آتش فشان
تابع سنت می شوند.
حریف
شیفته واژه های توخالی است.
حریف
حرف دهن خود
را
حتی
نمی فهمد.
مثلا
نمی داند که مفهوم «همه چیز» به چه معنی است.
سنن
در
جامعه بشری
نقش مثبت و منفی معینی دارند
و
نه
در
طبیعت.
نقش سنن
اما
تعیین کننده نیست.
اگرچه برابر با هیچ و پوچ هم نیست.
طبری
از
نیروی سنت
سخن گفته است
و
حق داشته است.
سنت
اما
نیروی سوبژکتیوی
است.
مثال:
حریف خری
گردن دختر خردسال ماهرویش
را
به
دلیل برقراری رابطه با پسری
به
تیغه داس می سپارد.
برادر خری
سر خواهرش
را
به
جرم داشتن رابطه با نری
از تن جدا می کند تا آبروی خانواده را حفظ کند.
این توحش ها
به
فرمان سنت صورت می گیرند.
اگر
همین پدر و برادر
سوبژکتیویته دیگری
داشتند.
مثلا در کشور دیگری
بزرگ شده بودند،
برای سنت عهد بوقی ـ مذهبی
تره حتی خرد نمی کردند.
چه رسد به قتل عزیزان خویش.
۲
همه چیز در گستره‌‌ی وسیع سنت‌اند و گویای آن‌اند.
به
نظر حریف حواسپرت،
همه چیز
گویای سنت کذایی اند.
در این ادعای حریف
ذراتی از حقیقت هست.
ولی
فقط ذراتی از حقیقت.
مثلا
برخی چیزهای جامعه و کردوکارهای اعضای آن
ناشی از سنت اند و نشان از سنت دارند.
کاشی کاری های مساجد
گویای سنت اسلامی اند.
عزاداری، سینه زنی، زنجیر زنی و قمه زنی
هم
به
همین سان.
دیری در کوهی
هم
به
همین سان.
ولی
نه
همه چیز.
۳
همه چیز آن کاری را می‌کنند که سنت مجاز می‌دارد.
ش
به این جمله حریف باید اندکی دقت کرد:
حریف
همه چیز
را
فاعلیت می بخشد.
همه چیز
آدم واره می شوند و کار می کنند.
ضمنا
تحت تازیانه سنت
کار می کنند.
حریف
فاقد توان تفکر منطقی بخور و نمیر است.
۴
هر دهانی حرفی را می‌زند که سنت
می‌گوید.
هر حرفی از دهان هر کسی
نه
نتیجه تفکر او،
بلکه حرف سنت نشسته در دهان او ست.
یعنی
در دهن هر کسی
سنتی
نشسته است.
سنتی سخنگو.
سنتی خوداندیش و خودمختار.
اصلا
معلوم نیست که من ـ زور حریف از سنت چیست.
مراجعه کنید
به
ترادیسیونالیسم
(سنت گرایی)
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر