۱۳۹۴ آذر ۱۳, جمعه

شعری از احمد کایا (1)



احمد کایا
(Ahmet Kaya)
(۱۹۵۷  ــ ۲۰۰۰)
خواننده
به زبان های ترکی و کردی   
بنیانگذار سبک اعتراض در آواز     



 
 نامش، بختیار
سرچشمه:
صفحه فیسبوک ناصر یوسفی

•    از مقابلم می ‌گذرد، از درون آژیر‌ها
•    آه، بر روی دست‌ ها، درون گل‌ ها


•    اندوه عشقی ناتمام بر لبانش
•    با سینه ‌ای چون (سینه‌ ی) شیر درون ترانه‌ ها
    
•    در حیاط زندان به او بر می ‌خوردم، به هنگام هواخوری
•    یا در حال سیگار کشیدن بود و یا در حال چماق (کتک) خوردن

•    با کسی حرف نمی‌ زد، چون شاخه ‌ای می ‌لرزید
•    به هنگام آب‌ دادن به گلی که کودک ‌وار دوستش داشت


•    اهل دیاربکر بود، نامش، بختیار
•    تا جایی که می ‌دانستم گناهش سازنوازی بود

•    از مقابلم می ‌گذرد بختیار گلچهره
•    زخم ‌خورده ‌ام، به اندازه‌ ی ساز بر زمین مانده‌ اش

•    مرا زودتر رها کردند و او در زندان ماند
•    بعدها شنیدم که در « یوزگات» در تبعید است

•    هر کاری می ‌کرد، به سویش حمله‌ ور ‌می ‌شدند
•    آسمان آبی را بر او تنگ کرده بودند

•    در روزنامه ظاهر شد، با سه سطر نوشته
•    با ریش بلند و با ساز شکسته

    یک ‌نفر می ‌گفت:
•    «تو نمرده‌ ای!»
•  
•    در اعلان مرگ با اندوه می ‌خندید
•    اهل دیاربکر بود، نامش، بختیار
•    تا جایی که می ‌دانستم گناهش ساز نوازی بود

•    از مقابلم می ‌گذرد، بختیار گلچهره
•    زخم‌ خورده‌ ام، به اندازه ‌ی ساز بر زمین مانده‌ اش

پایان
ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر